W ap. Golgiego zachodzą procesy biochemiczne polegające na dalszej glikozylacji białek Glikozylacja przebiega etapami. W pierwszej części ap. Golgiego w cysternach dochodzi do odłączania pewnych cukrów, szczególnie mannozy (której o 9 cząsteczek zostało przyłączonych w siateczce), zagęszczane jest tez białko. Gęstość białka w pęcherzyku wydostającym się z aparatu Golgiego jest ok.200x większa niz w pęcherzyku wydostającym się z siateczki.
Pęcherzyki opłaszczone klatryna sa zaangażowane w ruch materiału od błony w strona endosomu. Pęcherzyki opłaszczone COP II w kierunku postępującym w stronę aparatu Golgiego i tworzenia pęcherzyków.
Cząstka SNARE niezbędna do fuzii błon
Białka fuzyine destabilizują siły hydrofitowe we miejscu połączenia błon podczas fuzji1.
Transport pęcherzykowy
Przebiega w dwóch kjerunkach. Od siateczki śródplazmatycznej do błony komórkowej i od błony komórkowej do lizosomów i aparatu Golgiego.
Na drodze endocytozy, do komórki dostają się substancje odżywcze, cholesterol, transferyny-białka transportujące, czynniki wzrostu, Insulina, niektóre cytokiny, toksyny i wirusy.
Szlak wydzielniczy- od siateczki do błony
szlak konstytutywny- wszystkie komórki taki szlak mają, szlakiem tym transportowane są hormony peptydowe, enzymy trawienne, przecwciała, białka surowicy, czynniki wzrostu i inne. Jest to proces ciągły. Od strony trans ap. Golgiego wypływa pęcherzyk i podpływa pod błonę cytoplazmatyczną, ma zagęszczoną zawartość białkową. Wydzielanie to nie wymaga zewnętrznego sygnału i jest niezależne od wapnia.
Szlak regulowany- szlak wydzielania który mają komórki endo i egzokrynowe, neurony. W pęcherzykach wydzielina moZe być przetrzymywana kilka- kilkadziesiąt godzin. Aby zawartość została wydzielona musi zaistnieć bodziec zewnętrzny. Pod wp>ływem bodźca napływają jony wapnia, których stężenie w cytoplazmie rośnie do ok. 1 mikromola, to powoduje aktywację wewnątrzkomórkowych cząsteczek efektorowych, które doprowadzają do fuzji błon i dopiero zawartość pęcherzyka wydziela się.
Część TGN (trans) ciągle pączkuje. Zarówno na stronie cis jak i trans dochodzi do recyrkulacji (pęcherzyki wracają).
Lizosomy to struktury trawiące, z nich zawartość nie wydostaje się na zewnątrz gdyż są to struktury trawienia wewnątrzkomórkowego. Autosom- kom. trawiąca swoje wnętrze; autofagia-proces trawienia.
pH wewnątrz lizosomu wynosi ok. 5, gdy pH wzrasta np. na skutek rozpadu lizosomu, enzymy lizosomalne przestają działać. W błonie cytoplazmatycznej znajdują się dwie grupy białek IGRA IGPB, które są intensywnie glikozylowane i zapobiegają strawieniu białek błony cytoplazmatycznej.
Cytoszkielet
Obecny tylko w komórkach eukariotycznych. Nadaje kształt komórce, niektóre jego elementy biorą udział w wytwarzaniu nibynóżek (pseudopodiów), potrzebnych do przemieszczania się lub wychwytywania pokarmu . Cytoszkielet zbudowany jest z trzech rodzajów filamentów:
1 filamenty tubulinowe- 25 mikrometrów śerdnicy
2. pośrednie-10 mikrometrów średnicy
3. aktynowe- 7 m-m śr.
Filamenty pośrednie- bardzo silne elementy, odporne na rozciąganie, dzięki nim rozciągana komórka nie ulega rozerwaniu ani pękaniu. Są odporne na działanie detergentów. Występują wewnątrz komórki, otaczają jądro, występują w długich wypustkach komórek nerwowych, w komórkach mięśniowych. Stanowią podstawowe rusztowanie komórek i ich wypustek. W jądrze tworzą blaszkę jądrową stanowiącą podstawę i wzmocnienie otoczki jądra. Zbudowane są z wydłużonych, białkowych elementów włóknistych (np. kolagenu), które posiadają 2 domeny boczne oraz domenę środkową. Pojedyncze białko tworzy helisę- łączy się z następnym tworząc superhelisę (dimer- skręcają się wzajemnie)- 2 dimery skręcają się tworząc tetramer- kilka skręconych tetramerów tworzy filament.
Głowy i ogony są eksponowane na powierzchni filamentów i wchodzą w skład połączenia z