P2050823

pykazują

iłowych, liejszenie i między aczkowa

andego).

Skład granulometryczny gruntów

4.3

* Spotykane najczęściej w praktyce grunty zawierają nieznaczne ilości ziarn większych niż 2 mm, toteż dla określenia rodzaju gruntu według uziarnienia najczęściej stosuje się klasyfikację opartą na trzech najdrobniejszych frakcjach: piaskowej, pyłowej i iłowej. Dla zobrazowania wzajemnego stosunku zawartości tych frakcji w.gruntach stosuje się trójkąt Fereta, podany na rysunku 4.5.

Przykład

Określić nazwę gruntu, jeśli (według wyników analizy sitowo-arcomctrycznej) skład granulome-tryczny był następujący:

—    frakcji piaskowej 67%,

—    frakcji pyłowej 27%,

' — frakcji iłowej 6%.

Na podziałce na lewym ramieniu trójkąta wyznaczamy punkt odpowiadający 67% frakcji piaskowej. Podobnie na podstawie trójkąta — 27% frakcji pyłowej. Prowadząc przez te punkty dwie proste l równoległe do boków trójkąta, znajdujemy punkt M, leżący w obrębie ,,piasek gliniasty”, r

Oprócz podziału gruntów spoistych, podanego na trójkącie Fereta (rys. 4.5), posługujemy się dodatkową klasyfikacją gruntów żwirowych oraz piasków według | tablicy 4-2.

59

bracjgią

4-2 Klasyfikacja żwirów i piasków

l, np. według'-

Nazwa gruntu	Zawartość o wymiarach	ziarn w procentach
Żwir	> 2 mm	2# 50
Pospółka	> 2 mm	104-50
Piasek gruboziarnisty	> 0,5 mm	3= 50
Piasek średni	> 0,25 mm	2* 50
Piasek drobny	> 0,25 mm	< 50
Piasek pylasty	> 0,25 mm	< 50
		lecz frakcji pyłowej
•		104-30%,
		a iłowej 04-2%

(5.4)

(5-5)

wilgo*-

4.4 Oznaczanie składu granulometrycznego gruntów

I Do oznaczania składu granulometrycznego (uziarnienia) gruntów stosuje się trzy I metody :

— sitową, dla żwirów i piasków o uziarnieniu > 0,07 mm,

I ■" areometryczną, dla gruntów spoistych, zawierających dużą ilość cząstek mniej-!^Szych niż 0,07 mm,

r~ pipetową, w razie braku areometru.

Waliza sitowa polega na przesiewaniu wysuszonego piasku przez sita o określo-WJg wymiarach oczek i obliczaniu w procentach zawartości ziarn, pozostających j^na kolejnych sitach, w stosunku do całkowitej masy badanej próbki. Zawartość ^ oblicza się wg wzoru:

Aparat 10 mm

>dą d i pas iesza u boś rówr

ę s; iz po -

rz¹