SM MAK*A MALMIł.rLAf
T«k szrargółowe opisy apotyka «K rzadko Dobrym Iródlam dan j ch b.bllometrycanych :<•*» format MARC stosują go .v«i.oe«l *•-
błtooraphk I Libterg o/ Couprrt* Bibfiogrepfciea StrwiMowoścłą °P ’ • łłę ,, /: poimycK I7lfifłi‘« InimirliOMl psrtodieml Plrectoeg- Cm; -sto jednak zachodu konieczność uzupal mania danych bibliograf u-*»yt h . autopsji. Elementy opisu spełniające wyłącznie Identyfikacyjne fanhrje. np. ISBN czy ISSN. nie aą brane pod uwagą w badaniach biblaornetryrz-nych.
a ■ RODŁA DANVCH DO Ił A DAR BŁIU.1UM RTMYCZW VC11 — HAUKWM* WBUna*ł«H
Badania bibiometryczne ogniskują alą na zbiorach opisów bibliogra. licznych Zbiór taki może być istniejącą kolekcją danych, motr tri być opracowany ns podstawie różnych źródeł bezpośrednio p?xcz badacza Od rodzaju I gruntownoici budart zalety wybór odpowiedniego *b«oru
Bibliografio rejestracyjne stanowią powszechnie wvkorzystywane źródło danych li i biometrycznych Często jednak niezbyt precyzyjny opis w nich stosowany zmusza do dodatkowych poszukiwań **. Wy tezą wartość pod tym wzglądem przedatawtsją bibliografie analityczne (czasopisma abatraktowe). podające zazwyczaj znacznie więcej informacji- Katalogi Wielkich bibliotek mogą także służyć badaniom blbl jo metrycznym Przykładem mogą być katalogi Brilish Museum ety Ubrsry of CongreasJ. Podobne funkcje pelnm katalogi wydawców i wykazy wydawnictw ciągłych. np. Publisher'* Trade List Annual: Ulricha’* intsmattonal Pmo-dical Directory; Cmnadtal Ser-.ds Dirccto—u. Bogatym źródłem informacji o autorach publikacji naukowych są różnego rodzaju wykazy i ltsiy autorów, a przede wszystkim ukazujące »ą od 1968 r. lSl*m Who ts pu-bliahtng in science. Do badań wykorzystywane też są wydawnictwa statystyczne. np. UNESCO Statlstical Yearbook. Wartość wymienionych wyżej narządzi bibiometrycznych podkreślają zgodnie autorzy niemal wszystkich opracowań dotyczących badan llościowych-
Znaczne spotęgowanie badań bibliom- trycznych nastąpiło wraz z nowymi możliwościami, jakie powstały dzięki indeksom cytowań naukowych. Pozwalają one na pogłębienie badań, a często — na dodatkowe porównania i potwierdzenia badań przeprowadzonych za pomocą innych danych blbltometrycznych " Twórcą indeksów cytowań i ich niestrudzonym popularyzatorem jest Eugene Garfiełd. dyrektor filadelfijskiego Instittfte for Scienliftc Information. Pierwszym rodzajem indeksu był
M DohMny op.a foimotu MARC inoma maleać w: Nicholas. Rilchir. op- ci*.. » ii, is. ss. ni - m.
* Wyjątak mo«a te lUnowIt niektóre MUio«ralw narodowe, jak np wapom nut na jur bibliografia bryty j.ka. MwuMn opla MARC
•* Tezo roduju badania i*>ró*na>vc« prwprawadall | praadstawU: 1 De silit, l/'mlrnirwlinp KrWmaJar DlrrataTM c filWWarlne ilppinut. ISasaa-cbuaetts SU