P5281037

Santa • taMnvi< • IW*« * 19 W t I)

Minie A Bohalkiewtcn, Udry pnedstawując poszczególne pricdmoty «d» drąct w obręb bibliografii wymierna biblioiekaruwo i pi we: „( . ) Brbłwtt-karowo, ciyll kiłąiniclwo, do którego poprzednie wiadomości nic lylko bt-hlwgrufic/nc, ile i każdego rodzaju nauk %uply wają co do znajomości praktyc* nej. skrzętnego zbierania, szykowana i utrzymywania ksiąg* *. To sformułowanie Bohatkicw icza wyrain* podkreśliło złożony, kompleksowy dnrakler dyscypliny, wymagajmy znajomości wiełu dziedzin wiedzy.

Niewiele nowego wniosły lez dwa następne po Lelewelu polskie podręczniki bibliotekarskie - wspomniany juz 5 Dumna Binkowskiego O oto-uujikdch bibliotclurid oraz W. Górskiego Krótki ryj wuid bibhoukcątutw-jrww (1862). Miały one charakter główne kompilscyjny Podręcznik Dom-na-Borkowskiego o tyle zasługuje na iwagę, ze autor wyróżnił w om dwie warstwy działalności bibboiecincj. techniczny i naukową. Do tej ostataiej zaliczył prace związane z opracowaniem zbiorów, głównie z katalogiem rzeczowym, który oprócz symbolu klasyfikacji powinien, jego zdaniem, zawierać adnotacje bibliotekarza o wartości dzieła i inne informacje przydatne dla czytelnika. W. Górski w swoim podręczniku po raz pierwszy w Polsce użył terminu „bibliotekoznawstwo*, zamieścił tez wzory kan katalogowych i schematy innych zapisów stosow anych w bibliotece. Bibliotekoznawstwo podzielił mdwie części: „W pierwszej traktuje |ono| o zakładaniu i urządzaniu bibliotek, w drugiej wykłada teorię zarządu biblioteką. Rozumie się samo przez się -pisze dalej - iż tylko nauka, dla łatwiejszego i przystępniejszego wykładu, rozdziela takim sposobem bibliotekoznawstwo, w praktyce obie części stanowią jedną całość"Uwaga u sugeruje, że reguły techniki bibliotecznej są wyiikiem teoretycznej refleksji rud praktyczną działalnością bibliotek.

Głównym źródłem poznania poglądów Estreichera na bibliotekarstwo są jego notatki z wykładów w Szkole Głównej w Warszawie zachowane w zbiorach rękopiśmiennych Biblioteki ZNiO we Wrocławiu. Bibliotekarstwo wykładał Estreicher dopiero w semestrze letnim r. akad. 1866/67. bezpośrednio po zajęciach z bibliografii, którym poświęci! semestr zimowy, W latach poprzednich omówił historię pisma, rękopisoznawstwo i drukarstwo. Umieszczenie bibliotekarstwa po zajęciach z bibliografii wynikało z przeświadczenia, że ..bibliografia jest przede wszystkim nauką bez której żaden bibliotekarz obejść się nie może" K W ogólnym planie wykładów ujął Estreicher bibliotekarstwo w punkcie VII z następującymi podpunktami: I) Biblioteki przed wynalezieniem druku. 2ł Biblioteki po wynalezieniu druku, 3) Biblioteki w Polsce, 4) Urządzenie bibliotek, 5) Układ katalogów, 6) Biblioteki prywatne, wypożyczalnie, wiejskie - dla młodzieży ^w. Nie ma pewności, czy cały ww.

•A Bohu!re«tez, /fJrrr*WilnoIt36a041

^lłW Oónki. Kuliki/yikibhtuktpmmwt,Wwm»a 1162,UX

'• Ouoi Rps. 12127, i 17.

"Tumie,!. 3.