PA110505

oddziaływanie człowieka u zrównoważone struktury

ekologieznę. motany stwferdzić, że gospodarka nasza atakuje w pierwszym j rzędzie tny podstawowe komponenty środowiska: powietrze, wodę i teren ! Poprzez me przenoszą się do środowiska przyrodniczego szkodliwe d/iatania.

atakując z kolei pozostałe komponenty i zaburzając równowagę układu I Zbadanie tych trzech dróg przenoszenia do środowiska zaburzeń spowodowanych gospodarką pozwala na sprecyzowanie najogólniejszych zasad • ekorozwoju Ująć je można W sposób następujący:

| I Równowagę przyrodniczą tworzy sama przyroda w stnjkturze ekosystemów Reprezentantem tej struktury są zachowane obszary tzw krajobrazu naturalnego. Aby utrzymać równowagę przyrodniczą i jej wpływ na środowisko życia człowieka, trzeba bezwzględnie ochronić pozostałości tzw. krajobrazu naturalnego (lasy, zieleń przygodna, łąki, tereny bagienne).

| 2. Bezwzględnie musimy! ochronić powietrze atmosferyczne i wodę Korzysta z nich cały świat żywy w każdej chwili życia. Zaburzenia tych komponentów wpływają i więc najdotkliwiej i najszerzej na zaburzenia w całym systemie, a wj efekcie końcowym wpływają wielostronnie na zdrowie człowieka Nie ' ma innego skutecznego spoisobii zmniejszenia uciążliwości spowodowanych zanieczyszczeniem powietrza i wód, jak tylko objęcie tych komponentowi środowiska ścisłą ochroną.

3 Trzecia droga zaburzeń równowagi środowiska prowadzi przez odkształcenie terenów i znajdujących się na nich struktur ekologicznych Odkształcenie terenów wynika przede wszystkim z potrzeb surowcowych, a pozyskiwanie surowców jest nieodłączną cechą naszej cywilizacji technicznej. Dlatego nieuniknione są powstające w ten sposób lokalne i okresowe zaburzenia równowagi j przyrodniczej w ekosystemach Społeczna efektywność działań eksploatacyjnych musi uwzględniać jednak całokształt zysków i strat społecznych w środowisku, a rachunek twi nie był dotąd sporządzały

Podsumowując, możemy stwierdzić, że jeśli ebetmy realizować ekorozwój, to wszelkie działania gospodarcze mogą być podejmowane tylko w obrębie określonych ograniczeń, uwzględniających ochronę tzw. krajobrazu naturalnego, powietrza, wód i powierzchni Ziemi