osoby neurotyczne mają zdecydowanie podwyższony stopień lęku 5

----------Kolejnym sposobem na łagodzenie lęku jest pogoń za władzą, prestiżem i posiadaniem. Neurotyczne dążenie do

władzy niweluje własną zaniżoną samoocenę oraz świadomość takiej w oczach innych. Neurotyk ma swój własny, nieracjonalny i sztywny ideałsiły, dzięki któremu wierzy, że powinien poradzić sobie natychmiast w każdej trudnej sytuacji, a słabość jest hańbą i niebezpieczeństwem. Według tych kryteriów oceny, podziwia silnych a gardzi słabymi, chce kontrolować tak innych, jak i siebie, musi wszystko sam inicjować i akceptować, ma silnie rozwinięta skłonność do kontroli. Unika sytuacji, w których byłby element ryzyka i czynniki niekontrolowane.

---------Ze względu na silną potrzebę dominacji, neurotyk staje się nie zdolny do jakichkolwiek związków partnerskich

opartych na równorzędnych prawach, to on musi być przywódcą, ponieważ w innym wypadku czuje się bezradny, zagubiony i zależny. Postawa taka jest tak wroga, ze powoduje nowy lęk. który może doprowadzić do zahamowań, jak niemożność wyrażania opinii, rozkazów czy stanowczości, co z kolei wywołuje u neurotyka mylny osąd. że jego zachowanie jest spowodowane wrodzonąłagodnościącharakteru.

----------Osoby pragnące prestiżu za wszelka cenęmanifestująswojąwrogość poniżają: innych, im boleśniej taka osoba

została zraniona, tym silniejsza jest w niej ta sktonność. Z kolei przy dominującej chęci posiadania wrogość skierowana do innych polega na pozbawianiu ich rzeczy dla nich ważnych, postawie tej towarzyszy zazdrość i zawiść.

----------Współzawodnictwo jest obecne we wszystkich dziedzinach działalności ludzkiej, natomiast współzawodnictwo

neurotyczne różni się od normalnego.

----------Neurotyk hamuje skłonności do rywalizacji, gdyż boi sięutraty miłości, uwięziony pomiędzy ambicjąa potrzebą

miłości próbuje rozwiązać ów konflikt uzasadniając swoje dążenie do dominacji i frustracje spowodowane niemożliwościąjej osiągnięcia oraz poskramia swoje ambicje. Konflikt ten polega na tym. że neurotykiem kierują pragnienia bycia najlepszym a jednocześnie równie silny jest przymus wycofywania się w obliczu zbliżającego się sukcesu. Najczęściej neurotyk wycofuje się z rywalizacji na skutek wytworzenia w swojej wyobraźni dystansu an tyle silnego, ze każde współzawodnictwo wydaje się być nierealne i usunięte ze świadomości. Karen Homey użyła tu określenia .jautodewaluacja" (Horney, K. 2007 s. 182).

----------Poczucie niższości cechujące neurotyków jest tak silne, że wzmaga ich faktyczne niepowodzenia i zwiększa

rozdźwięk pomiędzy możliwościami a osiągnięciami. Neurotyk przywiązuje zbyt dużąwagędo drobiazgów życia codziennego, które nie pokrywająsię z jego złudzeniami. Jego samoocena zawiera się między skrajnościami - poczuciem wspaniałości a totalnej bezwartościowości i w każdej chwili może wpaść z jednej skrajności w drugą.

Brak powodzenia w wielu sprawach i pozostawanie w tyle, kłopoty z osiągnięciem poczucia bezpieczeństwa i szczęścia wywołująu neurotyka zawiść, która wzmacnia zazdrość i niechęć. Z różnych pobudek stara się wypierać tęniechęć. a im mocnej ją wypiera tym mocnej rzutuje jąna innych, wpadając w paranoiczny wręcz lęk, że inni będąmu zazdrościć nawet najmniejszego sukcesu. Może to doprowadzić do stanu takiego niepokoju, ze będzie unikać posiadania czegokolwiek lub osiągnięcia jakiegokolwiek sukcesu.

---------Człowiek taki żyje z permanentnym poczuciem winy, nawet jeśli zawiniłktoś inny. neurotyk i tak całą winę

bierze na siebie. Czasem jest to nieświadome poczucie winy gotowe do ujawnienia sięprzy każdej okazji, a czasem, zwłaszcza w stanach depresyjnych występuje w sposób bardzo wyraźny w postaci samooskarzeń zwykle mocno przejaskrawionych, często tok silnych, że musi sam siebie ukarać, oby pozbyć się tego uczucia. Tak ogromne poczucie winy rzutuje na całą osobowość neurotyka i bynajmniej nie jest niepożądane, przeciwnie, trzyma się go kurczowo i opiera wszelkim próbom wyzwolenia się spod niego. Poczuciem winy maskuje lęk, gdyż w nerwicy poziom lęku. zwłaszcza przed dezaprobatą jest bardzo wysoki. Każdy neurotyk jest nadwrażliwy na krytykę, dezaprobatę czy oskarżenie, choć może sprawiać wrażenie osoby pewnej siebie i obojętnej na opinię innych. Poczucie winy nie jest przyczyną, lecz skutkiem lęku przed dezaprobatą. 6ł5wną przyczyną tego lęku jest olbrzymia rozbieżność pomiędzy wizerunkiem ukazywanym przez neurotyka otoczeniu awszystkimi sktonnościcmi wypartymi i ukrytymi zanim. Mimo cierpień tym spowodowanych, będzie bronić tych pozorów, ponieważ sąone murem obronnym przeciwko czyhającemu lękowi. Neurotyk nie chce stanąć na własnych nogach ani zmusić się do wysil<u by zdobyć to, na czym mu zalezy; jest zdecydowany wewnętrznie na pasożytowaniu na cudzym życiu, a cele swoje osiąga albo przez dominację i wykorzystywanie, albo przy pomocy „mitości" i uległości.

Oskarżając siebie pozbywa się lęku przed dezaprobatą o raz zapewnia sobie poczucie bezpieczeństwa prowokując innych do uspokajających zapewnień, że jego samooskarzenia są bezpodstawne. Te sam ooskarżenia uspokajają neurotyka i zwiększają jego szacunek dla samego siebie, gdyż uważa, że jest przez to tak wysoce moralną osobą, że zauwaza swoje braki, których inni nie widzą, przez co nie może być złą osobą.

---------Kolejnym sposobem uniknięcia dezaprobaty i trudności jest ucieczka w chorobę, która jednocześnie jest dla

neurotyka parawanem chroniącym przed uświadomieniem sobie, ze to strach stoi za tym zachowaniem.

Neurotyk zdaje sobie sprawę z tego, że w razie potrzeby nie był>y w stanie ani zaatakować, ani obronić się* ta świadomość stanowi dla niego nieustanne źródło rozdrażnienia często dające początek depresji.

---------Walcząc ze swoimi konfliktami wewnętrznymi cierpi, lecz wykorzystuje często swoje cierpienie do osiągnięcia