La tour Eiffel a ete construite par Gustave Eiffel.
Cette piece se lit facilement.
A Jersey, on parle surtout fanglais. Le criminel sest fait arreter.
Wieża Eiffla została zbudowana przez Gustavea Eijfela. Ta sztuka łatwo się czyta.
Na (wyspie) Jersey mówi się przede wszystkim po angielsku. Przestępca został zatrzymany.
Michel conduit une voiture.
Les Allemands ont detruit la ville. L’employe fermera la porte a 6 heures.
La voiture est conduite par Michel. La ville a ete detruite par les Allemands.
La porte sera fermee a 6 heures (par femploye).
Te zdania to typowe przykłady strony czynnej. Icb części stoją w następującym porządku: podmiot (Michel), orzeczenie (conduit) dopełnienie (une voiture).
W typowym zdaniu w stronie biernej kolejność części w zdaniu zostaje odwrócona. Forna czasownika składa się wówczas ze słówka posiłkowego etre + participe passe, który w tym przypadku jest odmienny. Określenie wykonawcy czynności może się pojawić (ale nie musi), wprowadzone przez przyimek par.
Wjęzyku francuskim stronę bierną w ścisłym sensie gramatycznym możemy utworzyć jedynie od czasowników mających dopełnienie. Tego typu zdania pojawią się częściej w języku pisanym. Natomiast w języku mówionym częściej mamy do czynienia z zastępczymi konstrukcjami pełniącymi w zdaniu rolę strony biernej.
Dans beaucoup de pays anglophones, on Słówko on pełniące funkcję podmiotu + czasownik w 3. rouleagauche. osobie liczby pojedynczej stanowi najczęściej spotykaną
On a decide d'augmenter la T.V.A. konstrukcję wyrażającą stronę bierną w mowie potocznej.
Odpowiada ona polskim wyrażeniom typu „jeździ się", „zdecydowano “ itp.
Les cigarettes se vendent surtout dans les bureaux de tabac.
Le pastis se boit avec de feau et des glaęons.
II sest fait voler ses papiers.
Elle se fait offrir un cadeau.
Elle s'est fait faire une permanente.
Czasownik odnoszący się do rzeczy, użyty w formie zwrotnej może wyrażać stronę bierną bez wskazania na wykonawcę czynności. Odpowiada polskim wyrażeniom „sprzedaje się", „pije się" itp.
Konstrukcja se faire + bezokolicznik nie ma ścisłego odpowiednika w języku polskim. Może oznaczać skłonienie kogoś do wykonania jakiejś czynności, pozwolenie komuś na to lub zlecenie wykonania jakiejś czynności (np. usługi).
85