rok

Rok sł. D. Komiński, muz. K. Bayer

4 i i i JJ '1^{J J J}~3¹ IJ J j jjlj

ka - ni - ze - la. pan Rok Sta - ry

kló - ra ni - gdy nie    sta - je.

ry - so - wal pa - nny    w ko - le,

ka - źda    in • ną    nie sie

ja - kie.    ja - kie    są    ich

I. Ka - m - ze - la. Kie - dy wie • Iki

wie - zio czto-ry po - wio - dział na

pso - tne pan-ny, szym pso • Ini - com.

jo - sień. zi - ma.

tak cią - gle. dą - glo

w ko - ło.

m

ia sie z nas we - so - to?

Rof.: Wio -sna. la - to.

3E

znasz to

pso-tki.

I. Karuzela, karuzela, która nigdy nie staje, wiezie cztery psotne panny, każda inną niesie bają.

Kiedy wielki pan Rok Stary rysował panny w kole, powiedział naszym psotnicom, jakie, jakie są ich role.

Ref.: Wiosna, lato, jesień, zima, i tak ciągle, ciągle w kolo.

Czy ty znasz te nudę psotki. co śmieją sią z nas wesoło?

co dnie - ją

11. Wiosna daje piąkne kwiaty, letnie sionko praży, jesień szumi cicho liśćmi, zima białe ma pejzaże.

A tymczasem te psotnice, na złość swojemu panu, wszystko ciągle tak mieszają, chcą narobić bałaganu.

Ref.: Wiosna, lato...

III. Wiosna czasem sypnie śniegiem, lato psoci na plaży, jesień uda. że jest wiosną, a zima śnieg z gór wypraży.