S6300302 (2)

sztolnie bezciśnieniowe. Jednowarstwowa obudowa betonowa monolityczni może znaleźć zastosowanie tylko w wyjątkowo korzystnych warunkach, to zd>. czy gdy ciśnienie wewnętrzne nie przekracza 60 m stupa wody i gdy jedne*;, kowy współczynnik podatności sprężystej k₀ Jest większy od 200 kG.'cm’. Jeżeli jednak współczynnik k„ jest znacznie mniejszy od powyższej wartości, a ciśnie, nie wewnętrzne przekracza 30 m słupa wody, to wskazane jest wykonanie obu. dowy żelbetowej, która stanowi w zasadzie najczęściej spotykaną konstrukcję sztolni ciśnieniowych. Obudowy kombinowane z wewnętrznym wieńcem z torkretu zbrojonego mają zastosowanie w sztolniach o dużym przekroju (prę średnicy ponad 3,0 m) f przy wewnętrznym ciśnieniu przekraczającym 30 » słupa wody. Obudowy opancerzone nadają się przy bardzo wysokich ciśnieniach panujących wewnątrz sztolni oraz w przypadku dużych prędkości wody

I. Obudowa betonowa. Chętnie stosuje się obudowy betonowe niczbrojone ze względu na szybkość ich wykonania. Grubość betonowej obudowy sztolni ciśnieniowej wynosi od 25 do 60 cm. Dla wygładzenia i uszczelnienia betonu od strony wewnętrznej daje się niekiedy warstwę torkretu o grubości ok. 3,0 ca Zastrzyki cementowe stosowane ze środka sztolni mają na celu dobre związa nie obudowy ze skałą górotworu (rys. 3-164),

Rys. S-1B4. Typowa obudowi betonowa sztolni dśnlenlown stosowana w ZSRR (73)

i — szwy robocze, Z — otwory

lnlekcyjne    •

W górotworach zbudowanych ze słabych i spękanych skał nie ma możliwości wykonania wyłomu bez konstrukcji wsporczej. W takim przypadku konstrukcję taką stanowią zamknięte ramy stalowe montowane w czasie drążenia skały. Barny te zostają zabetonowane i tworzą element nośny obudowy (rys. 3-165), przy czym pracują one zarówno na ciśnienie górotworu, jak i na parcie wody wypełniającej sztolnię.

2 tas. Mokk

Rys. 3-165. Przekrój podłużny przez obudowę talonową wzmocnioną ramami stalowymi 1 — żelbetowe płyty prefabrykowane. 2 - rura stalowa, 3 — kotwa

2. Obudowa żelbetowa. Realizacja obudowy żelbetowej, a szczególnie montaż zbrojenia są procesami bardzo pracochłonnymi. W gorszych warunkach skalnych w górnej części przekroju musi być zmontowana konstrukcja nośna, pod osłoną której wykonywa się roboty zbrojeniowe i betonowe (rys. 3-166) Budowa sztolni odbywa się tu etapami, przy czym konstrukcja wspierają* wyłom pozostaje zabetonowana. Betonowanie obudowy odbywa się odcinkami o długości ok. 1,00-5-1,50 m.

Zbrojenie obudowy żelbetowej układa się w dwóch warstwach wspólśrodko-wych. Minimalną ilość zbrojenia ustala się z następujących warunków:

—    dla zbrojenia głównego (obwodowego):

minimalna średnica pręta O • 10 mm, rozstaw prętów I0<«<13 cm.

—    dla zbrojenia rozdzielczego (podłużnego):

minimalna średnica pręta 0 ~ fi mm, rozstaw prętów 15 < r < 33 cm.

Ola związania obydwu warstw zbrojenia należy w miejscu skrzyżowania zbrojenia głównego z rozdzielczym zakładać strzemiona montażowe.

Rys. 3-166. Żelbetowa obudowa sztolni ciśnieniowej (100]

l — obudowo żelbetowa, 2 — szew roboczy. 3 — deskowanie stale. 4 — konstrukcja wspierająca

3. Obudowa betonowa wyłożona torkretem zbrojonym. Jak wykazuje doświadczenie, wykonanie obudowy betonowej z wewnętrzną okładziną z torkretu zbrojonego jest przedsięwzięciem znacznie prostszym i łatwiejszym, niż realizacja obudowy całkowicie żelbetowej. Idea tego rozwiązania polega na założeniu, że część betonowa przenosi obciążenie wywierane przez górotwór w czasie budowy sztolni, podczas gdy okładzina z torkretu zbrojonego przejmuje ciśnienie wody wypełniającej sztolnię. Taki podział zadań ułatwia wymiarowanie i późniejsze wykonanie obudowy. Obudowa betonowa z wieńcem z torkretu zbrojonego może przenosić ciśnienie wewnętrzne do 30 kG/cm*. Warstwa betonowa ma zwykle grubość ok. 30+50 cm, podczas gdy warstwa torkretu ma grubość 0+15 cm. Zbrojenie główne okładziny torkretowej jest wykonywane w postaci spirali (rys. 3-167) i dzięki temu może być ono przygotowane na placu budowy oraz dostarczane i montowane w elementach o znacznych rozmiarach.

Minimalna grubość warstwy torkretowej wynosi 6+10 cm zależnie od warunków skalnych; minimalną ilość zbrojenia głównego stanowią pręty o średnicy 0 10 mm rozstawione w odstępach co 10 cm. Oprócz zbrojenia głównego pracującego na rozciąganie daje się równolegle do osi sztolni zbrojenie rozdzielcze o średnicy co najmniej 8 mm i rozstawie co 15 cm.

45/