S6302959

do środka ciężkości strefy ściskane) przekroili zespolonego. Ola ogólnego przypadku, |ak na rysunku 10-6, należy obliczyć:

-    moment statyczny strefy ściskane) względem górne) krawędzi:

S = 0.5/j^b„n_f +h}b'_f(h_n +0J5h})+

-i- b_w (x - /i;) [/i„ -r n;+o,5(x - n;)] _t

-    pole strefy śclskane|:

A;-, = Ia/V + W + b,_v [x-H,) ,

-    rzędną środka ciężkości strefy ściskane):

ł--^bjL-1

Rys. 10-6. Strefa ściskana przekroju zespolonego

kowej ściskań w całe) strefie ściskane) przekroju zespolonego. Norma [N1] nie stanowi ^z< = h - a_p - x₀, .    110-15] wyraźnie, dla jakiego stanu należy obliczać

te naprężenia, ale z kontekstu wynika, że 7) We worze 15*4] należy uwzględnić iyl- _{choda 0 stan gr2nlc2ny aamania w} ^

kolę cześćztomenia poprzecznego, taSra ^ _{nlebe2ptóOTvm (pot}. rys. iMc). Tak sięga na całą wysokość przekroju zes-    ^ _{dkUi pK na rysunku} ,_Mi

- ramię sił wewnętrznych:

polonego.

W stanie granicznym ścinania muszą być spełnione warunki bezpieczeństwa, podane w punkcie 5.5.5.6.

10.3.5. Stan graniczny rozwarstwienia

Stan ten jest specyficzny dla konstrukcji zespolonych i występujący oczywiście po stwardnieniu betonu uzupełniającego, a więc w sytuacji obliczeniowej trwałej. Sprawdzenie bezpieczeństwa w tym stanie granicznym polega na wykazaniu, że obliczeniowe naprężenia rozwarstwiające nie przewyższają obliczeniowej wytrzymałości styku na rozwarstwienie:

rsą ^ ^rrwy    [10-16]

Zgodnie z punktem 7.3.2. normy [N1] naprężenie oblicza się ze wzoru:

„ fi^Sa

^Ts* !ą •    nO-171

w którym:

- całkowita obliczeniowa siła poprzeczna.

fi - współczynnik określający część przypadającą na beton uzupełniający, z, - ramę sił wewnętrznych przekroju zespolonego (wzór [10-15]) z warunkiem ograniczającym z. s 0.8(0; - aj, b - szerokość płaszczyzny styku betonów.

Współczynnik fi oblicza się jako stosunek wypadkowej bryły naprężeń ściskających ponad płaszczyzną styku do wypad-otrzymamy.

~ Wend Ą/ft+bmb ~®d '

Wytrzymałość obliczeniowa styku na rozwarstwienie jest sumą trzech składników.

^r«oi³ Voo +M<Tn *■

+ p/ya(j“Sina+cosa), [10-19]

z warunkiem ograniczającym:

^r*^SM(¹'"a5o)“ ⁽'“ " ^MPa|' ^tl0‘²⁰¹

Składnik pierwszy we wzorze [10-19] wynika z bezpośredniej przyczepności obydwu zespolonych betonów jest obliczeniową wytrzymałością na ścinanie słabszego betonu (tablica 2-4), a współczynnik k_r równy jest 0,45 dla szorstkiej płaszczyzny styku 10.50 dla styku z wrębami (patrz tablica 20 w [N1]).

Składnik drugi jest efektem tarcia: <r_N jest naciskiem normalnym do powierzchni styku (cr_N s 0,6/^), a współczynnik tarcia p » 0,7 dia szorstkiej płaszczyzny i p ■ 0.9 dla styku z wrębami (patrz tablica 20 w [N1])

Ostatni składnik jest nośnością zbrojenia zszywającego, gdzie:    jest obliczeniową wytrzymałością stali, 1) •    7 ^A, ioot

stopniem zbrojenia zszywającego (A_f jest polem powierzchni styku). «jest kątem nachylenia zbrojenia zszywającego do poziomu (ai 40*).