SCAN0010

2. Ćwiczenia przygotowawcze - różnicowanie głosek dźwię<;

nych i bezdźwięcznych.

Przed przystąpieniem do różnicowania w/w głosek, nalc/y przypomnieć dzieciom wiadomości o spółgłoskach. Następnie wprowadzamy pojęcia spółgłoska dźwięczna i bezdźwięczn.i W tym celu posłużyć się można planszą przedstawiającą paiy spółgłosek: dźwięczna - bezdźwięczna. Dla lepszego wzroku wego rozróżniania spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięczny! li można je wypisać odmiennymi kolorami.

Ćwiczenia wstępne:

1.    Terapeuta odczytuje poprawnie (bez przygłosów i zgodnie z naturalnym brzmieniem) pary spółgłosek: b-p, d-t, itd Następnie dzieci wykonują to samo.

2.    Dzieci wykonują polecenie: „zatkaj uszy palcem i wymów głośno parami wypisane spółgłoski”.

Dzieci wymawiając głoski mogą dojść do wniosku, żc spółgłoski wypisane z lewej strony dźwięczą, a znajdujące się z prawej strony nie dźwięczą - brzmią głucho.

Ćwiczenia powtarzamy kilkakrotnie, aż dzieci zrozumiejii i będą samodzielnie umiały określić różnicę jaka występuje między spółgłoskami w trakcie ich głośnego wymawiania.

Uwaga! Terapeuta winien zwrócić uwagę, by dzieci krótko wymawiały poszczególne głoski w celu uniknięcia przydźwięku

3.    Dzieci odczytują pary wyrazów, wyjaśniają ich znaczenie i różnicę w pisowni oraz „odkrywają”, że o znaczeniu wyrazów decyduje pierwsza głoska. Przykłady:

domek -	Tomek	gra - kra
gość -	kość	bąk - pąk
pije -	bije	dom - Tom
Zucha -	socha	m ak - frak
Wala -	fala

I Każde dziecko otrzymuje zestaw obrazków, których nazwy zaczynająsię spółgłoskami dźwięcznymi lub bezdźwięcznymi. Dzieci głośno wymawiają nazwy obrazków. Następnie terapeuta poleca dzieciom ułożyć po lewej stronie obrazki, których nazwy rozpoczynają się spółgłoską dźwięczną, a po prawej spółgłoską bezdźwięczną - wzór poniżej - przykład 1.

Ćwiczenie to powtarzamy kilkakrotnie.

Układając obrazki w kolumnach po raz pierwszy, dzieci z uwa-patrzą na planszę. Przy następnych ćwiczeniach planszę zasłaniamy, a dzieciom przypominamy, że dźwięczność lub bezdźwięczność spółgłoski należy sprawdzać wymawiając spółgło-•>ki z zatkanymi uszami.

Dla lepszego wzrokowego rozróżnienia spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięcznych można je wpisać innymi kolorami

b - p d - t g - k z - s w - f

237