Scan120520090649

2.    Usunięcie niezresorbowanej trucizny z miejsc wchłaniania - dekontaminacja

3.    Zastosowanie odtrutek

4.    Przyśpieszenie wydalania trucizny z ustroju

5.    Obserwacja i leczenie pacjenta wg zasad intensywnej terapii zachowawczej

6.    Dyspozycje co do dalszych losów wyleczonego z zatrucia pacjenta

Rozpoznanie zatrucia opiera się na :

WYWIADZIE

-    co?

-jak dużo?

-    kiedy?

BADANIU FIZYKALNYM

-    ocena funkcji życiowych

-    badanie neurologiczne

-toksydromy

W rozpoznaniu pomocne są:

—symptomatologia kliniczna,

—analiza labor. - głównie toksykologiczna ale również biochemiczna i hematologiczna, -badania diagnostyczne - np. ekg, rtg, usg, eeg, endoskopia, tomografia komputerowa itp.

Wywiad

Co?

Jakie leki pacjent zażywa?

Do jakich leków pacjent ma dostęp?

Na działanie jakich subst. chem. i toksyn pacjent jest narażony w miejscu pracy?

Jakie leki oraz opakowania po subst. chem. i lekach były obecne w miejscu zdarzenia?

Co zdarzyło się po spożyciu szkodliwej substancji lub narażeniu się na jej działanie?

Jak dużo?

Ile było leków lub subst. chem. początkowo?

Ile leków lub subst. chem. pozostało w opakowaniu?

Kiedy?

Kiedy pacjent był po raz ostatni widziany w swoim prawidłowym stanie?

Kiedy pacjent mógł zażyć lek, subst. chem. lub toksynę albo mógł być narażony na ich działanie?

Metody analityczne w toksykologii klinicznej

—proste testy

—metody kolorymetryczne

—metody spektrofotometryczne w zakresie widzialnym, nadfioletowym i podczerwieni —metody chromatograficzne: chromatografia cienkowarstwowa, gazowa i cieczowa

—metody immunologiczne: radioimmunologiczna, immunoenzymatyczna, metody oparte na aglutynacji, metody wolnych rodników, metody immunofluorescencji w świetle spolaryzowanym —spektrometria masowa