przykadowe wizaulizacje2

Ale za chwilę trzeba będzie wstawać..., za chwilę moja czarodziejska pałeczka zamieni się w zaczarowane sznureczki, które będę przywiązywać do poszczególnych części twojego ciała...i wówczas one będą ciebie wybudzały ze snu..., jeśli jesteś już gotowy to zaczynamy...

Zaczarowany sznureczek przywiązuje się do prawej stopy..., stopa się budzi, lekko unosi... i opada..., lewa stopa..., unosi się i opada..., prawe kolano..., unosi się i opada..., lewe kolano..., plecy..., prawa dłoń..., lewa dłoń..., podbródek..., nos i powieki..., pajacyk otwiera oczy..., rozgląda się..., teraz jesteś pajacyku całkowicie wy budzony...

Na tym kończy się bajka..., ty ponownie jesteś sobą, ..., wolno podnosisz się do pozycji siedzącej... i jeśli chcesz podziel się tym, co odczuwałeś wtedy, gdy byłeś pajacykiem.

JESTEM ROŚLINKĄ

Zamknijcie oczy..., wyobraźcie sobie, że jesteście maleńkim ziarenkiem, nasionkiem..., ktoś umieścił je w⁷ ziemi, a teraz dba o was, dostarcza wody, dba o światło i ciepło..., nasionko zaczyna kiełkować, a następnie do góry wyrasta delikatna łodyżka, a w ziemię wypuszczają korzenie..., z ziarenka zaczyna wyrastać roślina..., tylko ty wiesz, jaka to roślina..., przyjrzyj się dokładnie..., teraz rośnie i ogląda świat wokół siebie..., jest jeszcze młoda, lecz wciąż rośnie..., wypuszcza młode listki i kolejne łodyżki..., być może wyrosły wśród was kwiaty ogrodowe łub polne, a może młode drzewka..., przyjrzyjcie się jak wygląda ta roślina, jakie ma kolory..., poczujcie, jakie są jej listki - mocne, czy delikatne..., możecie już otworzyć oczy.

A teraz już z otwartymi oczami pokażcie ruchem waszych rąk i nóg, głów i tułowia jak wyrastała roślinka z nasionka.

-    Na roślinkę, która jest już duża wieje wiatr, pokażcie, co się z nią dzieje. Po chwili pada deszcz. Co czujecie?

-    I znów zajaśniało słonce. Wygrzewacie w jego ciepłych promykach swoje liście. Cieszycie się.

-    Przyleciał do was motyl i siada na listku. Trochę łaskocze, poruszając delikatnymi skrzydełkami, lecz po chwili odlatuje.- Jak się czujecie po przygodach roślinki?

ĆWICZENIE JENNIFER DA Y

Zamknij oczy, rozluźnij mięśnie całego ciała i wyobraź sobie drogę lub ścieżkę, taką, którą lubisz ...może być w lesie, nad morzem, pośród łąk czy nad jeziorem, jak chcesz ... wyobraź sobie, że idziesz w poszukiwaniu zaczarowanego ogrodu ... że idziesz tą drogą ... aż dochodzisz do bardzo wysokiego i gęstego żywopłotu ... odszukujesz furtkę ... jest zamknięta...szukasz klucza...udaje ci się znaleźć pod kamieniem ... otwierasz ... wchodzisz ...

przed twoimi oczami pojawia się cudowny i tajemniczy obraz ... to, co dostrzegasz, trudno byłoby opisać ... nigdy tak cudownego miejsca nie widziałeś ... kolory ... dostrzegasz je w kwiatach, drzewach, kamieniach, trawach ... kształty we wszystkim, na co spojrzysz ... konary drzew, kształty nieznanych ci roślin, owoców na drzewach

... zapachy, jakie wyczuwasz ... są wyczuwalne od wszystkiego, na co skierujesz swoje nozdrza ... czujesz wodę, jej zapach, jest taki orzeźwiający i to wszystko, co wokół... twoja twarz, dłonie, prawie dotykają miłego powiewu wiatru i promieni słonecznych ... przedostające się spomiędzy liści... lub gdy jesteś na otwartej przestrzeni... przyjemne ciepło ... chłoniesz każdy szczegół ... również dźwięki, szmery, śpiewy ptaków, opadanie liści, skrzypienie suchych gałęzi pod nogami

w centrum ogrodu stoi .wysokie, piękne drzewo, nigdy takiego nie widziałeś ... jego kolor jest srebrno-zielono-złoty ... gdy podchodzisz, kolory się zmieniają ... stajesz bardzo blisko ... dotykasz wielkiego mocnego pnia, przykładasz policzek ... i przekazujesz mu wszelkie problemy, które cię trapią... ufasz mu i czujesz, że ten potężny lokator zaczarowanego ogrodu jest twoim przyjacielem i sojusznikiem ... następnie wolno kierujesz się w stronę furtki ... czujesz się lekko i spokojnie ... jeszcze skinieniem głowy mówisz „do widzenia”... i spoglądasz na piękne drzewo i uśmiechasz się ... wychodzisz z ogrodu, zamykasz furtkę, chowasz klucz ... kierujesz swe kroki w drogę powrotną ... pozostaje w tobie twój zaczarowany ogród, jest on twoją tajemnicą ... nikt go nie zna ... zawsze, kiedy chcesz, możesz go odwiedzić i podzielić się swymi zmartwieniami ... pozostajesz jeszcze przez chwilę z myślami i odczuciami... otwierasz oczy i przeciągasz się.

Ale za chwilę trzeba będzie wstawać..., za chwilę moja czarodziejska pałeczka zamieni się w zaczarowane sznureczki, które będę przywiązywać do poszczególnych części twojego ciała...i wówczas one będą ciebie wybudzały ze snu..., jeśli jesteś już gotowy to zaczynamy...

Zaczarowany sznureczek przywiązuje się do prawej stopy..., stopa się budzi, lekko unosi... i opada..., lewa stopa..., unosi się i opada..., prawe kolano..., unosi się i opada..., lewe kolano..., plecy..., prawa dłoń..., lewa dłoń..., podbródek..., nos i powieki..., pajacyk otwiera oczy..., rozgląda się..., teraz jesteś pajacyku całkowicie wy budzony...

Na tym kończy się bajka..., ty ponownie jesteś sobą, ..., wolno podnosisz się do pozycji siedzącej... i jeśb chcesz podziel się tym, co odczuwałeś wtedy, gdy byłeś pajacykiem.

JESTEM ROŚLINKĄ

Zamknijcie oczy..., wyobraźcie sobie, że jesteście maleńkim ziarenkiem, nasionkiem..., ktoś umieścił je w ziemi, a teraz dba o was, dostarcza wody, dba o światło i ciepło..., nasionko zaczyna kiełkować, a następnie do góry wyrasta delikatna łodyżka, a w ziemię wypuszczają korzenie..., z ziarenka zaczyna wyrastać roślina..., tylko ty wiesz, jaka to roślina..., przyjrzyj się dokładnie..., teraz rośnie i ogląda świat wokół siebie..., jest jeszcze młoda, lecz wciąż rośnie..., wypuszcza młode listki i kolejne łodyżki..., być może wyrosły wśród was kwiaty ogrodowe łub polne, a może młode drzewka..., przyjrzyjcie się jak wygląda ta roślina, jakie ma kolory..., poczujcie, jakie są jej listki - mocne, czy delikatne..., możecie już otworzyć oczy.

A teraz już z otwartymi oczami pokażcie ruchem waszych rąk i nóg, głów i tułowia jak wyrastała roślinka z nasionka.

-    Na roślinkę, która jest już duża wieje wiatr, pokażcie, co się z nią dzieje. Po chwili pada deszcz. Co czujecie?

-    I znów zajaśniało słonce. Wygrzewacie w jego ciepłych promykach swoje liście. Cieszycie się.

-    Przyleciał do was motyl i siada na listku. Trochę łaskocze, poruszając delikatnymi skrzydełkami, lecz po chwili odlatuje.- Jak się czujecie po przygodach roślinki?

ĆWICZENIE JENNIFER DA Y

Zaniknij oczy, rozluźnij mięśnie całego ciała i wyobraź sobie drogę lub ścieżkę, taką, którą lubisz ...może być w lesie, nad morzem, pośród łąk czy nad jeziorem, jak chcesz ... wyobraź sobie, że idziesz w poszukiwaniu zaczarowanego ogrodu ... że idziesz tą drogą ... aż dochodzisz do bardzo wysokiego i gęstego żywopłotu ... odszukujesz furtkę ... jest zamknięta...szukasz klucza...udaje ci się znaleźć pod kamieniem ... otwierasz ... wchodzisz ...

przed twoimi oczami pojawia się cudowny i tajemniczy obraz ... to, co dostrzegasz, trudno byłoby opisać ... nigdy tak cudownego miejsca nie widziałeś ... kolory ... dostrzegasz je w kwiatach, drzewach, kamieniach, trawach ... kształty we wszystkim, na co spojrzysz ... konary drzew, kształty nieznanych ci roślin, owoców na drzewach

... zapachy, jakie wyczuwasz ... są wyczuwalne od wszystkiego, na co skierujesz swoje nozdrza ... czujesz wodę, jej zapach, jest taki orzeźwiający i to wszystko, co wokół... twoja twarz, dłonie, prawie dotykają miłego powiewu wiatru i promieni słonecznych ... przedostające się spomiędzy liści... lub gdy jesteś na otwartej przestrzeni... przyjemne ciepło ... chłoniesz każdy szczegół ... również dźwięki, szmery, śpiewy ptaków, opadanie liści, skrzypienie suchych gałęzi pod nogami

w centrum ogrodu stoi.wysokie, piękne drzewo, nigdy takiego nie widziałeś ... jego kolor jest srebrno-zielono-złoty ... gdy podchodzisz, kolory się zmieniają ... stajesz bardzo blisko ... dotykasz wielkiego mocnego pnia, przykładasz policzek ... i przekazujesz mu wszelkie problemy, które cię trapią... ufasz mu i czujesz, że ten potężny lokator zaczarowanego ogrodu jest twoim przyjacielem i sojusznikiem ... następnie wolno kierujesz się w stronę furtki ... czujesz się lekko i spokojnie ... jeszcze skinieniem głowy mówisz „do widzenia”... i spoglądasz na piękne drzewo i uśmiechasz się ... wychodzisz z ogrodu, zamykasz furtkę, chowasz klucz ... kierujesz swe kroki w drogę powrotną ... pozostaje w tobie twój zaczarowany ogród, jest on twoją tajemnicą ... nikt go nie zna ... zawsze, kiedy chcesz, możesz go odwiedzić i podzielić się swymi zmartwieniami ... pozostajesz jeszcze przez chwilę z myślami i odczuciami... otwierasz oczy i przeciągasz się.

<*> a