Przypisy+ bibliografia02

Według prof. dr. hab. Krzysztofa Konarzewskiego

PRZYPISY - STANDARD AMERYKAŃSKI

W standardzie amerykańskim w miejscu tekstu, gdzie powinna się znaleźć informacja o źródle umieszcza się odsyłacz mający szczególną postać. Składa się on z nazwiska autora (bez inicjału imienia) i roku wydania tekstu wziętych w nawias, np. ^Kowalski, 1993j. Jeśli nazwisko autora pojawia się w tekście, w nawias bierze się tylko rok wydania, np. „Podobne wyniki uzyskał Kowalski (l993j".

Jeśli źródło ma wielu autorów, w odsyłaczu podaje się nazwisko pierwszego

Jeśli dwaj cytowani autorzy mają to samo nazwisko, w odsyłaczu dodaje się inicjał imienia.

Jeśli wykorzystuje się kilka tekstów tego samego autora wydanych w tym samym roku, to do roku wydania dodaje się literę (np. Kowalski, 1993a|.

fcotejpa kibica

Bibliografia

Stosowana bez względu na przyjęty standard tworzenia przypisów. Odsyłacz kieruje do alfabetycznego zestawienia źródeł, czyli do bibliografii. Bibliografii nie dzieli się na osobne części (książki i artykuły).

Źródło w bibliografii opisane jest inaczej niż w przypisie. By ułatwić czytelnikowi szybkie odszukanie źródła na podstawie odsyłacza, opis zaczyna się od nazwiska autora, inicjału imienia i roku wydania:

tst    prasie

Putkiewicz E. (1990) Proces komunikowania się na lekcji. Warszawa, WSiP.

Pozostałe elementy opisu pozostają bez zmian.