skanuj0004

wymawianiowy słyszany.

Gł uże nie    — niezamierzone wydawanie przez dziecko

(kilkumiesięczne) dźwięków; jest uważane za samorzutną zaprawę fizyczną narządów mowriych do czynności mówienia, właściwą zarówno dzieciom słyszącym, jak i niedosłyszącym, a nawet głuchym.

Jąkanie — zabuAenia mowy występujące w chorobach układu nerwowego. Objawy: w 1. stadium., - powtarzanie sylab, najczęściej nagłosowych; w 2. stadium albo wielokrotne i szybkie powtarzanie początkowej głoski, gjbo ściskanie i przeciąganie spółgłoski lub samogłoski; w 3. - dodąfkowe współruchy _; -

Kinestezja (kinestetyka) — czucie pozycji i ruchów części ciała względem siebie (np. nągządów ąrtykulacyjnych).

Kinetyka — funkia ruchowa (np. wibracja języka przy r).

Kod — system ;warunkujących się wzajemnie znaków. Jednym zwielu kodów jest każdyjęzyk.-

Kontaminacja «* utworzenie nowego wyrazu przez połączenie (skrzyżowanie) części ijwu podobnych wyrazów w jeden, np. pstry + srokaty dało pstrokaty..    ... _

Korekcja — poprawianie (wyrównywanie) odchyleń od normy.

Lateralizacja — inaczej boczność, stronność — przewaga jednej strony ciała nad drugą.|Mówi się o dominacji półkuli mózgowej oraz lateralizacji czynności ruchowych.

Litera - realizacją fonemu w piśmie.

Logopadia — ułomność, defekt, zaburzenie mowy.

Logopeda — pedagog zajmujący się kształtowaniem mowy dziecka, nauczaniem dziecka gły^iego mowy, zapobieganiem zaburzeniom mowy i ich usuwaniem, pielęgnowaniem żywego słowa.

; ETAPY PO WSTAWA]$IĄ Z AB URZEŃ ROZWOJU MOWY I JĘZYKA (wg kryterium objawawęgo)