skanuj0005

Odcinek piersiowo - lędźwiowy kręgosłupa*

Zginanie ( flejtio)

-    przy pochyleniu tułowia do przodu w pozycji stojącej prawidłowy kręgosłup tworzy równomierne łukowate wygięcia, a wyrostki są od siebie równomiernie oddalone. Osoby sprawne fizycznie, pełnym zakresie ruchu w stawach biodrowych powinny dotknąć palcami rąk palców stóp (przy wyprostowanych stawach kolanowych). O sztywności jakiegoś odcinka świadczy tek oddalania się ód siebie wyrostków kolczystych podczas zginania tułowia lub prostowania (ryc. 6).

Odcinek piersiowy kręgosłupa Thl — Th 12

-    mierzymy odległość od wyrostka kolczystego Thl - do wrostka kolczystego Thl.2 (oznaczoną dermografem). Następnie badany wykonuje skłon tułowia w przód przy wyprostowanych stawach kolanowych. Różnica między wyprostem a skłonem mierzona pomiędzy ww. punktami kostnymi wynosi 2,5 cm (ryc. 7).

Odcinek lędźwiowy kręgosłupa LI - L5

-    Objaw Schobera polega na obserwacji oddalania się wyrostków w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.

Test Schobera punkty pomiaru:

•    1 punkt L5 - przecięcie linii wyrostków żebrowych z linią łączącą kolce biodrowe tylne górne,

•    1 punkt -10 cm powyżej L5

•    3 punkt - 5 cm poniżej L5

W skłonie odległość zwiększa się o około 4-7 cm, a przy sztywności w odcinku lędźwiowym zmienia się mało albo wcale (ryc. 8)

.Prostowanie (extensio)

-    podczas tego ruchu tułów odchyla się do tyłu przy wyprostowanych kolanach. W prawidłowych warunkach prostowanie odbywa się równomiernie we wszystkich odcinkach kręgosłupa, część prostowania odbywa się w stawach biodrowych większość w odcinku lędźwiowym i dolnym piersiowym zakres jest nieduży i wynosi 30- 50 stop. Jeżeli podczas skłonu tułowia do tyłu badany zagnie stawy kolanowe, będzie to oznaczało ograniczenie zakresu ruchu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.

Skłon tułowia w bok (inclinatio Iateralis)

-    ruchy te odbywają się w większości w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Badamy w pozycji stojącej lub siedzącej. Zakres pochylenia wynosi około 70 stop.

-    lub w siadzie (miednicaustabilizowana poprzez zahaczenie stóp o nogi krzesła), lub staniu kończyna górna po stronie badanej zgięta w stawie łokciowym, ręka na karku.

Określamy odległość od dołu pachowego na wysokości wyrostka mieczykowatego mostka do najwyższej wyniosłości talerza kości biodrowej. Po wykonaniu skłonu w bok różnica wynosi Ok. 9cm( ryc. 9).