Drogi podawania leków Droga doustna (p.o.):
Zalety:
• najwygodniejsza (naturalna, nie jest wymagany specjalny sprzęt ani przeszkolony personel)
• najbezpieczniejsza (mało powikłań, wolne wchłanianie, w razie przedawkowania możliwość usunięcia leku)
• najtańsza (lek nie musi być sterylny, izotoniczny itp.)
Wadv:
. destrukcja niektórych leków w kwaśnym pH żołądka (np. insulina)
. niektóre leki mogą być metabolizowane w świetle przewodu pokarmowego przez bakterie jelitowe (np. digoksyna) lub enzymy (Cyp3A4)
• z powodu wchłaniania do żyły wrotnej liczne leki, zanim dotrą do krwioobiegu, są metabolizowane w wątrobie (efekt pierwszego przejścia)
. późny początek działania . niektóre leki mogą powodować nudności i wymioty . nie można podawać pacjentowi nieprzytomnemu . wchłanianie zależy od wielu czynników:
Czynniki wpływające na wchłanianie podawanych doustnie leków:
• Ze strony przewodu pokarmowego:
o pH - od 2 w żołądku do 7 w jelicie (zmiany jonizacji leków) o powierzchnia (kluczowy czynnik) - od 1 m2 w żołądku do 200 m2 powierzchni jelita cienkiego o czynność motoryczna (np. osłabienie wchłaniania przy biegunce)
o przepływ krwi przez naczynia trzewne (np. wchłanianie wielu leków po posiłku jest lepsze, w stanach hipowolemii - gorsze) o obecność różnych substancji w świetle przewodu pokarmowego (np. pogorszenie wchłaniania tetracyklin tworzących chelat/z jonami Ca+, wiązanie warfaryny przez cholestyraminę, polepszenie wchłaniania gryzeofulwiny w obecności tłuszczów)