Scan Pic0012

DROGI PODAWANIA LEKÓW W RESUSCYTACJI

1 Zyty obwodowe: najczęściej wykorzystywana droga podawania leków:

^ żyły przedramienia, żyła odłokciowa, żyła szyjna zewnętrzna

(przez żyłę odłokciową można wprowadzić cewnik do żyły centralnej)

^ po podaniu leku należy podać 20 ml płynu ( woda do wstrzyknięć, sól fizjologiczna), co skraca czas dotarcia leku do głównych tętnic ^ NIE podawać leków reanimacyjnych do żył nadgarstka i dłoni : leki słabo przenikają do krążenia centralnego

2.    Żyły centralne : żyła szyjna wewnętrzna, podobojczykowa

^ uzyskuje się najwyższe stężenia leku po ich podaniu do żyły centralnej wykorzystuje się ewentualnie już istniejącą drogę centralną ^ NIE cewnikuje się żył centralnych podczas resuscytacji : wymaga

to przerwania czynności reanimacyjnych, istnieje niebezpieczeństwo odmy i krwiaka opłucnej, szczególnie przy leczeniu trombolitycznym; trudno zachować zasady aseptyki

3.    Droga dotchawicza przez rurkę intubacyjną:

^ szczególnie chętnie wykorzystywana przy trudnościach w uzyskaniu dostępu do żyły

leki stosowane dotchawiczo: adrenalina, atropina, lidokaina, bretylium, nalokson

^ podaje się 2-3 razy większą dawkę niż przy podaniu dożylnym rozpuszczona w 10 ml soli fizjologicznej lub wody do wstrzyknięć

s po podaniu dotchawiczym należy wykonać 5 sztucznych oddechów

4.    Droga doszpikowa:

>    szczególnie wykorzystywana u małych dzieci przy braku dostępu do żyły

>    doszpikowo można podawać wszystkie leki i płyny

5. Nie podaje się w czasie resuscytacji leków podskórnie, domięśniowo

6= Nie podaje się leków do żyły udowej, chyba że założony cewnik sięga powyżej przepony

7. Nie podaje sie leków dosercowo:

>    możliwość uszkodzenia tętnicy wieńcowej,

>    podania leku do mięśnia sercowego,

>    wytworzenia odmy opłucnowei, krwiaka opłucnej czy krwiaka osierdzia:

>    konieczność przerwania czynności reanimacyjnych ( masażu serca i wentylacji)

4