—145 —
ZARYS WIEDZY O TURYSTYCE
Organizacja Turystyki), EUROSTAT, WTTC (Światowa Rada Podróży i Turystyki), ETC (Europejska Komisja Turystyki). Ponadto prowadzone są badania rynku nieruchomości i hotelarstwa, rynku lotniczego i turystyki morskiej oraz kongresów i konferencji. Badania te prowadzą wyspecjalizowane firmy badawcze (Łopaciński 2004).
W Polsce badaniami dotyczącymi ruchu turystycznego od wielu już lat zajmuje się Instytut Turystyki w Warszawie. Dane dotyczące wielu aspektów turystyki publikowane są na stronie internetowej Instytutu Turystyki.
Brak porównywalności wyników badań oraz różnorodna metodologia badań ruchu turystycznego powodują poszukiwanie innych, bardziej jednolitych mierników zjawisk turystycznych. Zmiany systemu politycznego, gospodarczego oraz społecznego w Polsce wymusiły stosowanie nowych narzędzi pomiaru ekonomicznych efektów turystyki. Zmiany gospodarcze lat dziewięćdziesiątych XX wieku spowodowały istotny wzrost znaczenia turystyki w Polsce. Wypracowano koncepcję tzw. rachunku satelitarnego turystyki. Rachunek ten umożliwia porównanie turystyki jako działalności gospodarczej z innymi działaniami w strukturze gospodarki za pomocą wskaźników stosowanych w systemie rachunków narodowych. Zalicza się do nich wartość dodaną, liczbę zatrudnionych itd. Podstawą porównywalności są zgodność i spójność pojęć, definicji, klasyfikacji i reguł stosowanych w rachunku satelitarnym z pojęciami obowiązującymi w systemie rachunków narodowych. Rachunek satelitarny spełnia podwójną rolę narzędzia analizy i koordynacji statystyk (Baran i współpracownicy, 1998).
Autorzy opracowania (A. Baran, E. Dziedzic, M. Kachniewska) zauważają, iż należy w dalszym stopniu doskonalić metodologię rachunku satelitarnego turystyki i dostosowywać ją do zmieniających się warunków. Warto dodać, iż zastosowana w rachunku satelitarnym w Polsce metodologia oparta jest na zaleceniach OECD (Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju).