Laser wzmocnienie światła poprzez wymuszoną emisję promieniowania. Cechy promieniowania laserowego:
1. Monochromatyczność czyli jednobarwność (wynikająca z jednej długości fali znajdującej się w wiązce).
2. Spójności czyli koherencja.
3. Równoległość.
A. Intensywność.
Działanie terapeutyczne promieniowania laserowego:
- wzrost syntezy DNA, RN A,
- zwiększenie liczby mitochondriów przyspieszenie procesów metabolicznych w komórce,
- zwiększenie potencjału czynnościowego błon komórkowych,
w zależności od zastosowanych parametrów zwiększenie lub zmnicj szenie aktywności neuroprzekaźników,
zwiększenie fagocytozy, wzrost aktywności oraz liczebności limfocytów,
- zwiększenie odpływu limfy z miejsc objętych stanem zapalnym,
- zwiększenie zawartości wapnia i gęstości belcczck kostnych.
- zwiększenie aktywności pompy sodowo potasowej,
- wzrost poziomu endorfin.
W związku z tym, że podczas biostymulacji laserowej temperatura tkanek poddanych zabiegowi nie powinna wzrosnąć powyżej 1°C, zabieg ten.może być wykonywany zarówno w ostrym, podostrym, jak i przewlekłym okresie choroby.
ZASADY DAWKOWANIA PROMIENIOWANIA LASEROWEGO 1.Dawka.
Dawkę określa się także jako: natężenie, ilość energii wypromieniowanej na jednostkę powierzchni, gęstość energii. Jednostkąjest J/cnr.
- stan ostry 0.1-3 J/cm2,
- stan podostry 3-6 J/cm2,
- stan przewlekły 6-9-12 J/cm2.
Ogólna dawka nie powinna przekroczyć 200 J.
U d/.ieci i ludzi w podeszłym wieku zmniejsza się dawkę o 30-60%.
221