7. Skrótowce złożeniowe składają się z części wyrazu określającego i całego wyrazu określanego, np. Inwestbank (Bank Inwestycyjny), Rolbank (Bank Rolny). Skrótowce tego typu zostały przejęte z języka rosyjskiego lub powstają pod wpływem tego języka (współcześnie także angielskiego); wywołują one najwięcej zastrzeżeń poprawnościowych.
Obecnie wyodrębnia się najczęściej cztery pierwsze klasy. Grupują one zdecydowaną większość wszystkich skrótowców; są omawiane także w szkole.
Klasyfikacja skrótowców jest ważna ze względów teoretycznych, mniej istotna zaś w opisach normatywnych polszczyzny. Jest rzeczą charakterystyczną, że brak takiej klasyfikacji w Nowym słowniku ortograficznym PWN, w części pt. „Pisownia skrótów i skrótowców”.. Jedynie w omówieniu użycia wielkich i małych liter posługuje się Edward Polański terminami: skrótowce literowe, głoskowe, grupowe, mieszane, nietypowe.
Warto jednak przypomnieć podział J. Puzyniny, dokonany „z punktu widzenia przedmiotu dezintegracji (inaczej: elementów pozostających w skrócie po dezintegracji)’’28:
1. Skrótowce
1.1. Literowce, np. ONZ 'Organizacja Narodów Zjednoczonych';
1.2. Gloskowce, np. GOT 'Górska Odznaka Turystyczna’;
1.3. Grupowce;
1.3.1. naglosowe;
1.3.1.1. jednoczlonowe, np. zoo, sam;
1.3.1.2. wieloczłonowe, np. Cefarm, Koopexim\
1.3.2. naglosowo-wygłosowe, np. baon, 'batalion', dyon ‘dywizjon’ (typ nieproduktywny);
1.4. Typy mieszane;
1.4.1. literowo-gloskowy, np. Cepelia ‘Centrala Przemysłu Ludowego i Artystycznego’;
1.4.2. gloskowo-grupowy, np. GIMeT (■ Gimet) ‘Główny Instytut Metalurgii’;
1.4.3. literowo-grupowy, np. PKOl (- Pekaol) ‘Polski Komitet Olimpijski’;
1.4.4. literowo-głoskowo-grupowy, np. Arged ‘artykuły gospodarstwa domowego’ (Przedsiębiorstwo Hurtu Artykułów Gospodarstwa Domowego „Arged");
2. Złożenia dezintegralne
2.1. z jednym pełnym, a z jednym uciętym tematem wyrazowym;
2.1.1. element pozostały po ucięciu jest (synchronicznie) morfemem, np. Budomontaż (Warszawskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego), Centrozłom (Centrala Gospodarki Złomem);
2.2. z jednym członem stanowiącym skrótowiec wieloczłonowy, drugim stanowiącym pełny temat wyrazowy, por. ETOProjekt (Ośrodek Zastosowania Elektronicznej Techniki Obliczeniowej);
24 J. Puzynina, op. dl.. «. 86-87.
2.3. z jednym członem uciętym, jednym obcym związanym, np. Agroma (Centrala Handlowa Sprzętu Rolniczego);
2.4. z dwoma członami uciętymi, połączonymi interfiksem -o-, np. Centromor (Centrala Morska Importowo-Eksportowa), Centrowa (Warszawskie Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Weterynaryjno-Zootechnicznego).
Pisownia skrótów rodzimych (typu: ob., dr, cdn., c.o.) ' oraz niektórych obcych2*
1. Stawia się kropkę po skrócie, który jest początkową literą lub który stanowią początkowe litery skróconego wyrazu (wyjątki: jedno- ' stki miar i wag. rodzime jednostki monetarne, pewne inne skróty).
a. < |
- albo |
tow. - |
towarzysz |
P• 1 |
■ pan |
prof - |
profesor |
ob. |
- obywatel |
hon. - |
honorowy |
hr. |
- hrabia |
mieś. ■ |
■ miesiąc |
bt |
- błogosławiony |
przyp. |
- przypis |
2. Stawia się kropkę na końcu skrótu polskiej nazwy wielowyrazo-wej, jeżeli wyraz drugi (albo i następne) rozpoczyna się od spółgłoski (są jednak wyjątki).-
(Cd. - i tak dalej Jw. - jak wyżej Im. - liczba mnoga np. - na przykład jn. = jak niżej
cdn. - ciąg dalszy nastąpi bm. - bieżącego miesiąca ds. - do spraw tzw. - tak zwany u/w. - wyżej wymieniony
btp. - błogosławionej pamięci (przy wyznaniu mojżeszowym)
Zwyczajowo.nie stawia się jednak kropki po skrótach .wojskowych* typu: ckm (dężki karabin maszynowy), rkm (ręczny karabin maszynowy), pm (pistolet maszynowy).
3. Jeżeli w nazwie wielowyrazowej drugi wyraz (ew. jeden z następnych) rozpoczyna się od samogłoski, to jej skrót ma kropkę po skrócie każdego słowa.
m.in. ■ między innymi n.e. m naszej (nowej) ery b.u. - bez uwag c.o. m centralne ogrzewanie
L ot - liczba atomowa p.o. m pełniący obowiązki
4. W ten sam sposób piszemy skróty nazw wielowyrazowych obcego pochodzenia.
a Opieram sic w głównie na zasadach sformułowanych w dużych słownikach ortograficznych PWN. Por. iet J. Podracta. Stewntk interpunkcyjny języka polskiego, PWN, Warszawa 1998.
19