124
rzędzi pomiarowych. Na jej wartość składają się ściślej ale określona błędy na poszczególnym stanowisku pomiarowym, które rozrzucamy równomiernie na każdy kąt w formie poprawki. Spełnienie tego warunku kątowego zaliczamy do wyrównania przybliżonego i realizuje się go równaniem
Hya. 155
cta * M + C«p] - (» ♦ 2) 180° * am (66)
gdzie i aD - azymut początkowy i końcowy boku 1-2*
[p] - suma kątów wierzchołkowych (zewnętrznych),
(d£] - suma poprawek do tych kątów,
(n + 2) 180° albo (a - 2) 180° okreó3 wartość sumy kątów wielo-boku zamkniętego w zależności od te*;, czy kąty są wewnętrzne, czy zewnętrzne,
7te wzorze (66) występuje obustronnie symialo^, co przy jego identyczności sprowadza równość (66) do postaci
M ♦ [403 = (n + 2) 180° (6?)
z której wyznaazymy wartość sumy poprawek
[dpj * <n + 2) 180° - [0] (68)
Zgodnie z definicją odchyłką nazywamy poprawkę ze zmienionym znakiem, czyli że tu
fp- - [dp]« [/3] - (n + 2) 180° (69)
Odchyłkę tp jako różnicę między suną wartośoi kątów pomierzonych a sumą teoretyczną nazywamy odchyłkę kątową poligonu. Pojawienie się jej w wynikach pomiarów jest dopuszczalno, gdy
fp Sp nar <70)
Wartość ff>> aax określają poszczególne Instrukcje i zależy ona od wymaganej dokładności pomiaru kątów w poligonie i ilości n stanowisk pomiarowych w myśl ogólnego wzoru
tfi a a0 (7U
Jeżeli obliczona wzorom (69) odchyłka fp spełnia warunek (?0), to do-