Strona2

12 I. Prognozowanie oh cii) żeń » sieci elektroenergetycznej

Zapotrzebowanie na energię elektryczni! jest na ogół obliczane przed prognozy obciążenia elektroenergetycznego, stąd zapotrzebowanie to często przyjmuje się za wielkość wyjściową (znaną) w metodach opracowywania średnio- i długoterminowych prognoz obciążenia.

Prognozy zużycia energii elektrycznej i zapotrzebowania na moc w sieci elektroenergetycznej mogą być opisane modelami matematycznymi, które dzieli się na dwie podstawowe grupy ([63], [107]):

- modele deterministyczne, to jest takie, w których formule matematycznej opisywane zjawiska traktuje się jako nieprzypadkowe i zakłada się w nich jednoznaczną identyfikację procesu obciążenia;

— modele probabilistyczne, to jest takie, które zawierają zmienną losową lub jej funkcję losową i zakłada się w nich, że obciążenie jest procesem losowym o pewnym rozkładzie.

Ponieważ w procesie zmienności zapotrzebowania na moc i energię silnie ingeruje czynnik przypadkowy, stosowane pierwotnie modele deterministyczne wypierane są skutecznie przez bardziej adekwatne modele probabilistyczne.

Specyfika sieci elektroenergetycznej zakłada możliwość dwojakiego jej traktowania:

a) w sposób mikroanalityczny — przez rozpatrywanie poszczególnych odbiorców (lub grup odbiorców) tworzących sieć;

b) w sposób makroanalityczny — przez wykorzystanie prawidłowości statystycznych, opisujących stan i ewolucję sieci jako całości.

W praktyce projektowej stosuje się wiele metod należących do wymienionych grup. Najbardziej znane, dotyczące planowania obciążeń i zużycia energii, zarówno dla poszczególnych jednostek gospodarczych (np. zakładów przemysłowych), miast i wsi, jak i dla całej sieci elektroenergetycznej, przedstawiono w dalszej części rozdziału.

1.2. Odbiory energii elektrycznej

Odbiory energii elektrycznej zasilane z elektroenergetycznej sieci rozdzielczej najogólniej można podzielić na: miejskie, wiejskie i przemysłowe.

Odbiory przyłączone do sieci miejskiej można podzielić według różnych kryteriów. Okazuje się, że najwygodniejszy jest następujący podział:

— odbiory komunalno-bytowe,

— odbiory przemysłowe,

— zakłady użyteczności publicznej,

— oświetlenie publiczne.

Odbiory komunalno-bytowe są to mieszkania, biura, sklepy, restauracje, teatry, kina, drobne zakłady przemysłowe (przeważnie rzemieślnicze), drobne spółdzielnie produkcyjne, drobne warsztaty itp. Trudno jest ustalić sztywną granicę mocy zakładu, poniżej której należy zaliczyć zakład do grupy odbiorów komunał-