WZBM Lasoń str11

sojusznikom, bowiem tylko przeniesienie działań na terytorium wroga zagwarantuje bezpieczeństwo W związku z tvm doktryna powstrzymywania powinna zostać zastąpiona nową (która przybrała formę określanąjako Doktryna Busha),

•    Odrzucenie moralnego relatywizmu, zatem występowanie przeciwko reżimom oraz złu, jakie niesie za sobą ich istnienie, jako paradvgmat w sferze wartości prowadzonej polityki.

2. Narodowa Strategia Bezpieczeństwa

17 IX 2002 roku doszło do przyjęcia Narodowej Strategii Bezpieczeństwa USA. Zakłada, że celem USA jest nie tylko zapewnienie sobie i światu bezpieczeństwa, ale również uczynienie go lepszym poprzez promowanie i wdrażanie w życie takich wartości jak wolność polityczna i gospodarcza czy poszanowanie praw człowieka.

W związku z tym konieczne jest podjęcie zdecydowanej walki z międzynarodowym terroryzmem, proliferacją broni masowej zagłady oraz przeciwstawienie konfliktom regionalnym. USA będą w takim wypadku krajem przewodzącym koalicji państw „chętnych” do wspólnych działań, która będzie budowana każdorazowo zależnie od przypadku (ad hoc). Oznacza to, że USA rezerwują sobie prawo do ataku prewencyjnego jeżeli uznają to za konieczne i jedyne możliwo rozwiązanie. W związku z tym kładą nacisk na możliwość siłowogo rozwiązywania konfliktów międzynarodowych (a nie na negocjacje czy dyplomacje wielostronną). Nie określono jednak precyzyjnie, w jakich warunkach może to nastąpić, w związku z tym administracja amerykańska pozostaw iła sobie możliwość podjęcia decyzji stosownej do okoliczności. Istota strategii bezpieczeństwa USA opierał sie wiec na działaniach wyprzedzających, .koalicji chętnych” oraz niczvm nieskrępowanym użyciu siły militarnej.

W związku z tym polityka amerykańska wobec Iraku prowadzona była dwutorowo:

•    Z iednei strony prowadzać działania wielostronne na rzecz uzyskania mandatu dla swoich działań wobec Iraku jeżeli ten nie podporządkuje sie rezolucjom RB i nie zapewni pełnego dostępu do swoich instalacji inspektorem rozbrojeniowym. Ponadto celem USA było przyjęcie nowej rezolucji, która w swej treści zawierałby ultimatum mówiące o tym, iż w razie nie wypełnienia nałożonych nią zobowiązań będzie możliwe użycie siły przeciwko Irakowi,

8 XI 2002 roku - Rezolucja RB ONZ numer 1441 przewidywała m.in. że: Irak musi w ciągu 7 dni zaakceptow-ać w pełni jej Zadania, w ciągu 30 dni ujawnić cała broń masowego rażenia i materiały mogące służyć do iei wyprodukowania, zaś w ciągu 45 dni powinni powrócić na jego teren inspektorzy rozbrojeniowi maiacy pełny dostęp do wszystkich obiektów na terenie Iraku oraz możliwość przesłuchiwania jego obywateli (także z opcją wywiezienia na te okoliczność za granice)- Po 60 dniach od wznowienia swojej działalności mieli przygotować raport na temat efektów swoich prac. Za złamanie postanowień rezolucji Irakowi groziły „poważne konsekwencje”.

•    Z drugiej zaś strony przygotowując sie do samodzielnego ataku (lub z taką liczbą sojuszników, jaką uda się pozyskać, niezależnie od zgody RB ONZ i kosztem podziału państw UE i rozłamu w stosunkach transatlantyckich).

Przekazanie 19 IX przez J. Busha do Kongresu rezolucji w sprawie Iraku, która upoważniała USA do użycia siły' przeciwko Irakowi nawet w przypadku braku aprobaty ONZ, która została zaakceptowana przez obie izby i podpisana przez prezydenta 16 X 2002 roku. Pozwreliło to administracji amerykańskiej na stałe podkreślania swojego prawa do interwencji zbrojnej niezależnie od mandatu RB

Sukces zabiegów dyplomacji amerykańskiej, której udało się podzielić państwa UE oraz nakłonić do poparcia część z kandydatów' do tej organizacji, jak kraje mające w- perspektywie członkostwo w NATO. Jednoznaczne poparcie polityczne dla USA wyrażone zostało w tzw. liście 8 podpisanym 29 I 2003 roku przez premierów Danii, Hiszpanii, Portugalii, Wielkiej Brytanii, Polski, Węgier i Prezydenta Czech oraz premiera Słowacji (30 I).

Dołączenie do ponieraiacych USA 8 państw tzw. „Grupy Wileńskiej”, czyli 10 Albanii. Bułgarii, Chorwacji. Estonii. Litwy, Łotwy, Macedonii Rumunii, Słowacji i Słowenii, które wysłały 5 II formalna odpowiedź na wystąpienie Sekretarza Stanu USA w sprawie Iraku na forum RB ONZ. Uznali w nim argumenty przedstaw ione przez C. Powella j stwierdziły, że Irak łamie rezolucje RB. łącznie z rezolucja 1441. co wymaga podjęcia niezbędnych kroków w związku z istniejącym zagrożeniem międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa stwarzanego przez Irak W efekcie powitał podział, który D. Rumsfeld naszkicował jeszcze 22 I 2002 roku, a który później przybrał formę podziału na „nową Europę i starą Europę”.

Wystąpienie telewizyjne z 19 III, w którym Bush zapow iedział rozpoczęcie operacji wojskowej przeciwko reżimowi Husajną oznajmiając, iż posiada wsparcie wńęcej niż 35 państw', które popierają i udzielają wsparcia