Rzęsistek pochwowy (Trichomonas vaginalis) jest kosmopolitycznym wiciowcem występującym w postaci trofozoitu w narządach płciowych mężczyzn i kobiet. W USA opisuje się istotny statystycznie wzrost częstości zarażeń T. vagmalis wśród mężczyzn i kobiet zakażonych HIV.
T. ragimilis wywołuje u człowieka rzęsistkowicę (trichomonosis) narządów płciowych i moczowych, o przebiegu ostrym lub przewlekłym.
Rzęsistkowica ostra dotyczy 30% kobiet i 15% mężczyzn. Należy do chorób przenoszonych drogą płciową. Ważną rolę przypisuje się zarażeniom bezobjawowym, które są znacznie częstsze u mężczyzn niż u kobiet.
Zmiany liczebności populacji pierwotniaka zależą od stężenia hormonów płciowych w organizmie kobiety. Wysoka liczebność T. vagi-nalis w treści pochwowej koreluje z wysokim stężeniem estrogenów.
Ostrą rzęsistkowicę cechują upławy oraz świąd i pieczenie w okolicy krocza i w pochwie. Wykonując badanie za pomocą wziernika ginekologicznego, stwierdza się zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej ścian pochwy, rozsiane grudki, plamki i nadżerki szyjki macicy. Treść pochwy jest zwykle obfita, żółta lub zielonkawa, często pienista. Towarzyszące zarażenie dróg moczowych objawia się bólem, świądem i pieczeniem w cewce moczowej oraz częstomoczem.
Inwazja T. vaginalis u ciężarnych ma związek ze zwiększoną częstością porodów przedwczesnych oraz małą masą urodzeniową noworodków. Istnieje również związek między zarażeniem rzęsistkiem pochwowym a przedwczesnym pęknięciem błon płodowych. W świetle tych informacji leczenie rzęsistkowicy pochwy u ciężarnych jest uzasadnione.
W kuracjach podstawowych u ciężarnych stosuje się metronidazol doustnie i dopochwowo od II trymestru ciąży. Leczenie wymaga stosowania leku u obojga partnerów.
Grzybicze zarażenie sromu i pochwy wywoływane jest w ogromnej większości przez grzyby z rodzaju Candida; gatunki: C. albicans, C. glabrata, C. krusei, C. lambica, C. pampsilosis, C. kefyr i C. iro-picalis są zaliczane do najbardziej wirulentnych. Wśród gatunków grzybów stwierdzanych na ogól rzadko w materiałach treści pochwy wymienić należy Rhodotorula rubra i Geotrichum candidum. Zdecy-