Zdj�cie0295 (2)

PRZYGOTOWANIE DO ZABIEGU CHIRl RGIC7NF.GO PACJENTÓW / ^CHOROBAMI UKŁADOWYMI

Do lekarza stomatologa trafiają osoby ze schorzeniami ogólnoustrojowymi, które wymagają szczególnej uwagi, nie tylko ze względu na chorobę podstawową, ale i prowadzoną w związku z nią terapią. Występowanie bólu i lęku jest niekorzystne dla tych osób Rolą lekarza jest eliminacja lub ograniczenie lęku, poprzez zdobycie zaufania pacjenta, zniesienie bądź ograniczenie czucia bólu metodami psychologicznymi, fizycznymi i farmakologicznymi

Lekarz stomatolog powinien dysponować oceną stanu zdrowia pacjenta Do tego celu przydatna jest sześciostopniowa klasyfikacja Amerykańskiego Stowarzyszenia Anestezjologicznego ASA.

ASA!	Zdrowy pacjent
ASA n	Pacjent z umiarkowaną chorobą układową lub istotnym czynnikiem ryzyka
ASADOL	Pacjent z poważną chorobą układową, która me stanowi zagrożenie ży cia
ASA IV	Pacjent z poważną chorobą układową stanowiąca zagrożenie ży cia
ASA V	Śmiertelnie chory pacjent który nie ma szansy na przeżycie bez zabiegu operacyjnego
ASA VI	Pacjent ze stwierdzoną śmiercią mózgu, którego organy pobierane są do transplantacji

Stan zdrowia w stopniu HI i dalszym wymaga modyfikacji rutynowego leczenia, konsultacji specjalisty w celu kwalifikacji do zabiegu ambulatoryjnego, odmówienie leczenia w warunkach ambulatoryjnych, skierowanie jjacjenta na leczenie szpitalne. W przygotowaniu pacjentów ze schorzeniami ogólnoustrojowymi niezwykle istotna jest redukcja stresu która może być niefarmakologiczna lub farmakologiczna.

Metody niefarmakologiczne przed zabiegiem

1.    Uspokojenie pacjenta, rozwianie jego wątpliwości

2.    Nawiązanie życzliwej rozmowy.

3.    Wyjaśnienie postępowania związanego ze znieczuleniem i zabiegiem chirurgicznym

4.    Zapewnienie ciszy i spokoju w trakcie zabiegu

5.    Utrzymanie stałego kontaktu słownego

6.    Instrumenty chirurgiczne powinny znajdować się poza zasięgiem wzroku pacjenta

Metody niefarmakologiczne po zabiegu

1.    Jasne schematy postępowania dla pacjenta

2.    Poinformowanie o przebiegu znieczulania, samego zabiegu i jego następstwach

3.    Poinformowanie o możliwości kontaktu pacjenta z lekai/em w razie wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości

4.    Wyrażenie zainteresowania stanem pacjenta po operacji, wykonanie telefonu do domu chorego wieczorem po zabiegu

Metody farmakologiczne to

1.    Podanie leku nasennego na noc (nieobowiązkowe)

2.    Podanie leków uspakajających rano w dniu zabiegu

3.    Dożylne podanie leków uspakajających.

Najczęściej stosowanymi lekami do farmakologicznej redukcji stresu jest Diazepam doustnie w ławce 2-10mg, godzinę przed wizytą w gabinecie, Midazolam stosowany w premedykacji do godziny czasu przed zabiegiem w dawce 7 5-15 mg. Hydroksyzyna z dawkowaniem w okresie ikołooperacyjnym 50-100 mg domięśniowo lub doustnie