Zdj�cie0613

spożycie pochodnych ropy naftowej spożycie detergentów

Płukanie żołądka.

Procedura ta nie jest rutynową metodą postępowania w ostrych zatruciach.

Wskazania:

-    dawka trucizny stwarzająca ryzyko ciężkiego zatrucia

-    w krótkim czasie od spożycia trucizny - generalnie do I godziny.

Technika płukania żołądka:

Pacjenta układamy w pozycji Trendelenhurga. na lewym boku. U pacjentów nieprzytomnych zabieg wykonuje się po uprzedniej intubacji dotchawiczcj i uszczelnieniu rurki intubacyjnej. Przez jamę ustną uprowadza się do żołądka zgłębnik o średnicy zewnętrznej 12-13,3 mm u dorosłych oraz 7,8-9.3 mm u dzieci. Przed rozpoczęciem płukania należy zawsze sprawdzić czy zgłębnik znajduje się w żołądku. U' tym celu należy podjąć próbę odciągnięcia i sprawdzenia, czy w strzykawce pojawia się treść żołądkowa. Alternatywną metodą sprawdzenia prawidłowego umieszczenia zgłębnika jest osłuchiwanic okolicy żołądka podczas insuflacji niewielkiej ilości pow ietrza przez zgłębnik.

Po potwierdzeniu prawidłowego umieszczenia zgłębnika, do żołądka podajemy płyn (wodę lub roztwór soli fizjologicznej) o temperaturze ok JTT.

-    Dorośli: podaje się ciepłą wodę lub roztwór ciapką tołi fizjologicznej (0,9% NaCI) w porcjach o objętości 200-300ml.

-    Dzieci: płukanie żołądka wykonuje się / uzyocm ciepłej soli fizjologie /ncj (0,9% NaCI), podawanej w ilości 10 mł/kg masy ciała.

Objętość płynu odzyskiwanej z Żołądka musi być zbilansowana z objętością podawaną. Z abieg powtarza się do czasu uzyskania Izw. czystych popłuczyn żołądkowych. Przeciwwskazania do płukania żołądka

• spożycie środków żrących (kwasy, zasady)

■    spożycie pochodnych ropy naftowej - możliwe wyłącznie po zabezpieczeniu dróg oddechowych uszczelnioną rurką intubacyjną

■    spożycie detergentów - możliwe wyłącznie po zabezpieczeniu dróg Oddechowych uszczelnioną rurką intubacyjną

■    wstrząs

OV^0>D(Vwa>fHv'