Zdj�cie1875

W*®

u. "%*. '

*^,p*0^l

4 4łV. 'N

I ^'^WdiiijL. lwęt«tmu,oiięi^ ^ tn«|rn y.nc. rytusdn. w I ^urklHinjo^j ,**kufn w rwnfc^

»HV.IOWp(7V|(|y_fe «iv r nickióitids.

jmiitnyrw sjiu

tdraffc nacot >«rvftfvdi,imb-

tedccitnych. Zwać

w* w poprzek po> «MHC, ^doOMMt* tai/* tónttk prvw**-

itBzdwit*

^•obawia

^rMktond

\v*i|Mitur!ii. klóryiI) »)|ilc wynhliTŻii, t Mórvmi *fiv lit xv, / Ittrtryjtij fiitwiiilyj wow/it/tt/iuf ftKiHó\Vę i jnMiutł\nH\wntvni* • pojęcie tiifiiiryjnir obecnr już u I ifory'11 11 MmiIji i llrrlw-rta Bhimmi, n ptriT/yjnir wuUplikiwaiK przez Mltrglfrl Ariliri (Ai»hn, Ml) Mi drumli, codzienne tu jtiiarwma |xnvliir/jtlnc, ii niekiedy wrę< / ryklirt nr, rytmiczne, rutynowe dzień w djjiefii lyćlzicn w tydzień, miesiąc w mtesiąt, rok u trik Na przykład wycin ki w weekendy i podróże podczas wakacji, rrnze tv święta i dujii/d) d" |łiW y w dni ttilioao, siew)¹ wiosną i żniwa Intern. IV» trzecie, życic cod/irn-lie czysto przebiera In my tyltililiie, udmnnityzowane, wykonywane wcdlllg pewnego wpoimirgni łie/rrlli kiyjnip realioiwaiiepnsceiiiiriii.SZii- Wiiżnij rolę odgrywa (u nawyk: giinnusiyka poronna, c/.ytunic gazety przy śniadaniu, przerwa na lunch, oglądanie wiadomości telewizyjnych po prań Mo czwarte, życie codzienne' angażuje miszą < irlc-«nnv wypnwiźt itiebiologu/ne ze wszystkimi j^Ogranicwnianu, słabościami i ułom-rtościmrii, nli hlkźe całym potencjałem, nilami i możliwościami. W życiu codziennym manifenUljcmy także rozmaite emocje l\) piąte, życic codzienne jest zlokalizowane w pr/cstrzcm, tm zy się w okrcślotłyc h miejscach w domu, na ulicy, w kościele - i ta loknli/m ju dn yduje o jego tn-M i 11 bankierze, IA) szóste, epizody życia codziennego mnji| ppwtii) irwjilnfti, roni) i ziwiwc krótsze luli dłuższe. Czym innym jest pr oI tym względem przelotne spotkanie na ulu i, kolacja i przyjaciółmi, wykład uniwersytecki, lut samolotem ta ucjh M;t|.) te* rozmaite pod względem czasu konsekwencje (to, co Kolwri Mel lon nazywał,,strukturalnie oczekiwaną trwałością”, w skrócie SF.I) [ Mertom IW Ió2 I7.!|); «p uak.n; nu romanc w odróżnieniu od zawarcia małżeństwa, powołanie pr/rwmłnh /.». ego m-.ji naukowej, w odróżnieniu od wyborów prezydenta.

I\> siódme, życie codzienne ma > zęMn i harakter Itczrelleksyjny, niemal automatyczny. Pytanie „i 01 ibisz . jakie /udaje nam znajomy przez telefon, może być często zaskakujące. „Nic" iHljiowiadamy wtedy, zresztą niezgodnie z prawdą, bo oznaczałoby to, że już umarliśmy To, żc mc p< 'trafimy od razu zdefiniować, co robimy, wiąże się z istotną funkcją, jaką pełnią nawyki Podobnie, po ósme, codzienność cechuje często spontaniczność: „Zycie codzienne to niezinstytucjonalizowany, spontaniczny aspekt życia spolu/ricgo, gdzie szczególną rolę odgrywa c/m vitol_} wyobraźnia i transgresja” (Bovo-nc, 1989:49). I\xłsumujmy tę charakterystykę za pomocą dwóch definicji z literatury: „Zycie codzienne to te nawykowe, rutynowe, samo-oczywiste i przyziemne aspekty życia, które przyjmujemy bezrefleksyjnie i nie czynimy tematem krytycznych pytań” (Wat-son, 2002: 189). „Czasowośc, powtarzalność, przestrzenne uporządkowanie życia codziennego - to poczucie zadomowienia, a typowy sposób doświadczania życia codziennego to nawyk* ( Fcł&ki, w: Bcnnett, Watson, 2002:272).

Życic codzienne to najbardziej oczywista, obecna w bezpośrednim doświadczeniu, najbardziej realna, przemożnie narzucająca się naszej percepcji forma bytu. Zauważa to