�egna�ek2

17

17

mcztyiia stf i KMcaM/tf (1988) Hd.

4«toMwm>ch. juk BS Blooraa T.unntmnr

g,    kmiin autorów nntrytcUltkich w »rygmi|(Sj

Gae/czf*    wicie innj^j

—AMrun****    ^ me jcsł na jmncic amcrykańskffn %% yodrętarom

!■»—*!** 2!!, I    |«f pmdrmotcm badań weroko rozumianej

■saaón*^lnf    jot i«ci» aa podstawach psychologicznych. Dydsktyh,

*h <1^"^ (^egaa na gruncie niemieckim. Dorobek dydAklm ^ P* S*t tok lift nury dla rnwop tej nauki w innych państwach naaoflu pobtocj dydaktyki). łc nie jest do przecenienia i me* _|^«cfo aprcmwownis w tym opracowaniu. Dobru *¹*³ .LlLAJ¹ yrk^" lanskowo pnutanałt jol prace: H. Róhrsa. OUhtk- 3 ZiMifti i rrguły iłytłakryrsne (1962) czy E.E. Oosslcra. ^//g» |M AM illlilńii iii fti 11 Unterrichi (I9S1)» ale rń»Bk ■dM nę aowc kierunki 1 prądy w dydaktyce niemieckiej.

a»ht

■ascraktywea (W. Klalki), nawiązująca W prostej lwu bzUknua. mnnj*nyt?h w minionym stuleciu przez mAj kultury W. Klatki rozwinął koncepcję iw. ma, jilc podejmował równic* problemy treści i orga- I

1

1

P«l Nam mi «a d>«Uis«.

mu; rjnia (W. Szulca), rozwijana rut gruncie zafotd ^hacttkkj^;

itoans programów nauczania (S.lł. Robinsohna). lego ba ais Rt\is><tn des Curriculum (1967) odegraH w n pracach nad doborem treści kształcenia, szczególnie taboru treści podstawowych;

/na (F. vtm Cubc), odwołująca się do krytycznego

CITOJ.

hiśhb faytycrnif-fcomienikauyjna (R Winklaj, szczególnie bliska współ-wwi śjśiiyct przyrównującej proces kształcenia do procesu komunika*

tgapiaK

'.MPŚ^sglprMiwaój wpdleToMj polskiej dydaktyki wywarł dorobek smdmdirptpsycbotap. fikaob i pedagoga, J. Piageta. który prowadził badaiua mNMtfRlWlp rozwojowej oraz psychologicznych i logicznych iiodalaw

pwaaar ludtfaejpi

TNh I krab. pojawiające n« w dydaktyce światowej w XX Wicku. •jWkme były w różnym tfopniu w rozwoju polskiej dydaktyki. Wpływaj definicyjny In/ttH, jak i nu przedmiot i kierunki badań. Wpływ ten nscnpf, aby zmienić oblicze rodzimej dydaktyki. I dydaktykę" ń**¹ "óoili nąą rotami Mumok naukową Poglądy pedagogiczna wicfoł np W. Okonia czy Cr. Kuptsirwicza, znane ią równia/ potM

We współczesnych definicjach .dydaktyki”, w polskiej literaturze pedagogicznej, wyminie podkreśla «ię. Ze jest to nauka, której przedmiotem tamieresowań Jest zarówno proces nauczania, juk • uczenia się.

W jednym a podręczników akademie loch * pedagogiki Władysław Piotr Zaczyński definiuje dydaktyką jako ..ogólną teorię nauczania I uczenia się" . Jest to bardzo krótkie • ogólne jej ujęcie, ale zarazem bardzo trafnie wskazujące na przedmiot zainteresowań tej nauki pedagogicznej. Nie należy jednak z tej definicji wysuwać wniosku, źc dydaktyka — zajmując się uczeniem — wkracza w obszar badań zastrzelony dotychczas dla psychologu. Dydaktyka bowiem nie bada wszelkich procesów uczenia się. ani ich psychologicznych uwarunkowań, ale poddaje analizie, tylko te aspekty uczenia się. które pozostają w bezpośrednim związku z nauczaniem.

W. Okoń uznaje dydaktykę za jedną z podstawowych nauk pedagogicznych, zajmującą się nauczaniem innych i uczeniem się.    niezależnie od tego. czy

odbywa się ono w szkole, poza szkołą czy w codziennych sytuacjach Życiowych, np. w rodzinie, w zakładzie pracy, w organizacji, jak równic* wc wszelkich innych formach /ycia społecznego

Przyjmując, żc nauczanie i uczenie się stanowią dwie integralnie powiązane 20c sobą strony procesu kształcenia, definiuje dydaktykę jako X-) naukę o kształceniu, jego celach i treściach oraz o jego metodach, środkach i organizacji’**.

Inny wybitny polski teoretyk dydaktyki. Cz. Kupisicwiez. również uwala, ze ..dydaktykę traktuje się obecnie jako naukę o nauczaniu i uczeniu się, a więc jako systeni poprawnie uzasadnionych twierdzeń 1 hipotez dotyczących procesu, zależności 1 prawidłowości nauczania-uczenia się oraz sposobów kształtowania lego procesu przez człowieka*

W Nowym słowniku pedagogiki pracy pod redakcją Tadeusza Nowackiego. Kazimiery Korobiowiskicj-Nowackiej i Barbary Baraniak znajduje się następujące wyjaśnienie terminu dydaktyka. „Dydaktyka - nauka o nauczaniu i uczeniu aię. Jest zbiorem obserwacji, twierdzeń 1 hipotez dotyczących zjawisk, zależności i prawidłowości uczenia się oraz sposobów analizy i przekształcania tych zjawisk"

W Leksykonie pedagogiki dydaktyka definiowana jest jako — „dział pedagogiki zajmujący się analizą celów, treści, metod, zasad i form organizacyjnych procesów kształcenia (nauczania i uczenia się) oraz ich psychologiczno-społecznych uwarunkowań"⁴.

Natomiast w nąjnowszej encyklopedii z zakresu pedagogiki, zatytułowanej Kncyklopatia pedagogiczna XX! wieku, autorka hasła „dydaktyka". A. Sicmak- l‘y-Ilkowska, pisze, że dydaktyka .jest działem pedagogiki traktującym o kształceniu

' Pot.. AWocojtilił, pod red- M. Godlewskiego. S Krawccwicza l T- Wwjko. część IV- DpdmŁtyŁ*. PWN. Wjn/jwł 1977.1 333.

¹ Por. W. Okoń. to>*r om . u/r •* n 1# . . ap. ci*., s. 5tk

*    Por. ibidem, s. 51.

Por. Cc. Kupmcwicz. op. cii.. • 16-17.

*    Par. Nu wy t/mtfulWdnwdi jmw«y. (rod.l T. Nowacki. K Korabłowska-Nowacita. B, Omnia. Wuwuwn żODłŁ^ig^/FoaSN^

*    Por. /    1 ,_c,i | H Mitenki III. Śliwerikf; PWN. Wunm* 2000. ł 09.

13 |» rvoiMłMHl|B I

ui o & o