021101

384

jak skuteczna tkwi w nich. siła. W mojej praktyce lekarskiej używałem ziół na herbatę, na okłady lub-do kąpieli. Przyrządzanie herbaty jest łatwem, a skuteczność jej uderzająca! Bierze się jakiekolwiek naczynie, gliniane lub żelazne, rzuca doń nieco ziół, ile obejmiesz w trzy palce, nalewa pół litrem gorącej wody,, i gotuje przez jakiś czas, — odcedza, i pije ten odwar ciepły lub zimny, stosownie do słabości. Robię jednak uwagę, że przepis ten nie jest ogólny; niektóre zioła wymagają większej pieczołowitości, jak o tern później wspomnimy. Ponieważ w przyrządzaniu i używaniu herbaty popełnia się wiele błędów, więc rozpisuję się o tern szerzej, aby ludzie dokładne o tern mieli wiadomoścL Spotykałem się nieraz z takiemi przekonaniami, że trzeba, wypić naraz cały baniak herbaty, co przecież jest nie-rozsądkiem.

Piołun jest rośliną, której nie lubią z powodu, gorzkości. A jednak ma on wielkie znaczenie dla chorych na żołądek. PojDrawia apetyt i trawienie, i koniecznym jest dla każdego, kto chce utrzymać żołądek w porządku, i ustrzedz się przed zaburzeniami. Pije się go filiżankę na dzień, lub co dwie godziny łyżkę stołową.. Mamy więc już dwa zioła.

Idźmy dalej na pola, a spostrzeżemy pogardzaną.-pokrzywę, której kolców każdy się boi. I ona nie na próżno stworzona, a posiada wielką wartość. Herbata z młodej pokrzywy znakomicie poprawia soki ustroju. Można użyć także korzeni. Herbata pije się tak, jak herbata z piołunu. Nadto pokrzywa ma wartość odżywczą; robi się z niej zupa i jarzyna. Na jarzynę bierze się młoda pokrzywa, sieka, i gotuje jak szpinak.

Niewielką i niewpadającą w oko roślinką jest babka, a jak wielu już ludzi ona wyleczyła! Polecam ją wam gorąco, zbierajcie jej listki pilnie i przechowujcie w domowej apteczce. Chorzy na piersi powinni pijać ją często; a choćby twoje płuca były jeszcze zdrowe,, pij ją od czasu do czasu, choćby zmięszarą z inną herbatą. Babka wybornie czyści płuca! Także sok z babki godzien jest polecenia. Zapytasz, łaskawy czytelniku, jak można zrobić dobry sok? Bardzo łatwy sposób. Nazbieraj dużo świeżych liści, wyciśnij z nich dobrze sok, zagotuj go, i dodaj odpowiednią ilość miodu. Gotuj tak długo, aź nieco zgęstnieje, i będzie zawiesisty. Przecedź go, póki ciepły, ochłódź i przechowaj w butelkach dobrze zakorkowanych.

Sok z babki znakomite mi już nieraz wyświadczył przysługi.

Przyjechał do mnie pan z Wiednia wątły i zinize-rowany. Tamtejsi lekarze powiedzieli mu, że ma płuca już bardzo nadwyrężone. Chudy, jak szkielet, i bez sił, przyjechał szukać ostatniego ratunku w Worishofen. Poleciłem mu omywania górnej ciała połowy na przemiany z półkąpiołkami, i kazałem zażywać codzień łyżkę soku z babki. Zwolna przychodził panisko do siebie, i po niejakim czasie odzyskał siłę i zdrowie, że mógł wrócić znowu do służby.

Przypatrzmy się teraz eleganckiej centurji, prawdziwej łąk ozdoby. W lipcu i sierpniu, spacerując po polach, spotkamy na wielu miejscach całe jej gromadki. Kto jednak zwraca na to uwagę, że w niej lecząca tkwi siła? Centurja ma taką wartość, jak i piołun. Z powodu swej goryczki poprawia apetyt, trawienie, i soki żołądkowe. Na zgagę jest najlepszem lekarstwem.

Kto nie zna bzu niskiego? Zazwyczaj bierze się korzenie bzu na herbatę. Odwar bzu zalecamy szczególniej chorym na puchlinę. Gdy jednak wodna puchlina jest już zadawnioną, trzeba wtedy dodać jeszcze innych ziół, celem przyspieszenia wypędzenia wody, wtedy mieszamy bez z rozmarynem i jałowcem, albo zamiast jałowcu dajemy skrzyp. Jeszcze skute-czniejszem jest wówczas wino z rozmarynu, lub wino z morskiej cebuli (ostrawka pomorska), której dostaniesz w każdej aptece. Wina bierze się co godzina łyżkę od kawy. Także można używać tynktury z cebuli morskiej, ale na łyżkę wody daje się jej 10 do 12 kropel.

Dobrze przegotowane powideł ko bzowe, dobrem jest także lekarstwem dla chorych na puchlinę. Szerzej nie mogę się tu rozpisywać o pielęgnowaniu tej choroby, a ciekawych odsyłam do książki „Mój testa-ment“. Przy tej sposobności chciałbym jednak zwrócić się do wszystkich z poważnem słowem. Wielu chorobom

KOOfCU

25