Ha.
II a.
IIABAKUK. Walczący. Z pokolenia Symcona, jest ósmy między dwunastą prorokami mniejszemi. Pismo nie wyraża jasno ani jego ojczyzny, ani czasu w którym prorokował. Jest domniemanie, iż on żył przy końcu królestwa Judy, i w tym samym czasie kiedy Jeremiasz prorokował. Wiedząc Ilabaknk, że Nabuchodonozor zbliżał się ku Je-rozolymie, i przewidując że weźmie to miasto, schronił się do Arabii, tam bawił przez czas niejaki, ale potem powrócił do Judei, gdy Clialdejczyko-wie w niej zamieszkali, zatrudniał się rolnictwem i uprawą gruntów swoich. Pewnego dnia, gdy niósł obiad swoim żniwiarzom , Anioł Pański wziąwszy go za włosy, przyniósł z tym obiadem do Babilonii, dla zasilenia tamże proroka Daniela , który był zamknięty w jamie pomiędzy Lwami, podając mu ten pokarm przygotowany dla swych robotników; la sama cudowna ręka odniosła go z powrotem do Judei, gdzie życia dokonał, i był pogrzebany dwa lata przed zakończeniem Babilońskiej niewoli. Niektórzy przypisują to zdarzenie innemu Habakukowi, różnemu od tego proroka, którego nadto czynią pisarzem liistoryi Zuzanny, Bela i smoka.
Dyk. Biur.. Tom II.
Jakkolwiek rzecz ma rozumieć się, mamy niewątpliwie Ilabakuka proroka. — Proroctwa w trzech rozdziałach zawarte , w których on najprzód czule ubolewa na nierządy, które widział w królestwie Judy, a przepowiadając straszliwą zemstę, której Bóg użyć miał za pośrednictwem oręża Chaldejczyków, kończy ułożonym przez siebie pieniem, w klórem dowodzi, że Bóg nie prze-pomina swego miłosierdzia, chociaż by w największej był zapałczywości; przywodzi on na pamięć wielkie dziwy, które Bóg w różnych czasach czynił dla dobra ludu swego, i przepowiada upadek monarchii Chaldejskej. Uwolnienie żydowskiego narodu przez Cyrusa, jak równie ludzkiego rodzaju przez Zbawiciela Chrystusa.
IIABER, czylii/eier. Cyncusz z pokolenia Jelro, małżonek Jaheli, niewiasty wielkiej odwagi, która zabiła Sisarę w czasie, gdy mocno zasnął, wbiwszy mu wielki gwódź w głowę , który na drugą stronę przeszedł. Judic. Cap. 4.
IIABOR, towarzyszący, czyli Cha horas. Rzeka sławna w Mezopotamii, która wpada do Eufratu, i nad której brzegami mieszkali Izraelici wypędzeni z swych siedlisk, i przeprowadzeni od Salmanazara do Assyryi. IV. Reg, Cap. i. et I. Paraltp, Cap. 5.
3