0021

17

Ludność stała gminy Zakopane w przybliżeniu wynosi obecnie około 8000 głów (według spisu w bieżącym roku dokładnie 7928).

Zakopane jako osada po raz pierwszy wspomniane jest w aktach w r. 1578 za Stefana Batorego; było częścią starostwa Nowotarskiego. Ostatnim starostą polskim był Franciszek Rychterwr. 1783. Poczem rząd austryacki utworzył dobra kameralne „Zakopańskie", które w r. 1824 sprzedał Emanuelowi Homolacsowi za 65.000 zlr. Edward Homolacs sprzedał je w r. 1869 Ludwikowi Eichbornowi z Berlina za 400.000 złr., który je potem odstąpił swemu zięciowi, Magnusowi Pelcowi. W r. 1889 nabył dobra Zakopańskie hr. Władysław Zamoyski i wprowadził w nich administracyę wzorową, podnosząc ich wartość i rentowność, do czego przyczyniło się w wysokim stopniu zaprowadzenie kolei żelaznej w r. 1899.

Centrum wsi stanowi grupa domostw obok starego drewnianego kościoła, postanowionego w r. 1847 ^x), podobna do małego miasteczka. Ulica Krupówki w dolnej swej części, prawie po Przecznicę, przybiera coraz więcej charakter miejski: z każdym rokiem przybywa domów wielkich murowanych, jedno- i dwupiętrowych; w tej ulicy znachodzi się biuro Stacyi klimatycznej, biuro Tow. Tatrzańskiego, Szkoła snycerska, najważniejsze handle i sklepy.

Ulice: Chramcówki, Jagiellońska, Chałubińskiego, Sienkiewicza, Zamoyskiego zabudowane w systemie willowym obok lasu świerkowego lub w głębi lasu posiadają liczne domy mieszkalne i wille prawie wyłącznie drewniane, niektóre w stylu rodzimym zakopańskini.

^Ł) Pierwotnie Zakopane należało do parafii w Nowym Targu, potem do filii parafialnej w Szaflarach, a od r. 1817 do 1846 do filii parafialnej w Poroninie.

2