0038

MIESZKO I (ż. DUBKAWKA, ODA).

23

I. 2.

w kwietnia niedzielę (dominicci Palmarum, t. j. 19 marca) 965 r., wykazuje, jak na 1eraz, zanadto późne pochodzenie (z wieku XVI), ażeby można mu przypisywać znaczenie. Thietmar ^J) podaje, że na czas pomiędzy ślubem a nawróceniem Mieszka przypadał wielki post (ąuadragesima); nie można jednak na tej podstawie wysnuć jakichkolwiek wniosków, któreby czy to poprzedni przekaz poparły, czy też jakąś odmienną datę dzienna, zaślubin (chociażby w przybliżeniu) ustalić pozwoliły; jeśli bowiem przyjmiemy, że rozumiany tu jest wielki post r. 966, za ozem przemawia okoliczność, iż naruszenie go przez Dubrawkę miało wywołać jako bezpośredni skutek nawrócenie Mieszka, to zawsze jeszcze nierozstrzygniętem pozostaje pytanie, na ile miesięcy przedtem nastąpiły zaślubiny.

Śmierć Dubrawki podają Kozina^{1 2}) i Kron. Hrad. Opat.^{3 4}) tudzież Ann. Saxo R, opierającą- się w tern miejscu na Kozinie, pod r. 977. Z dawniejszych źródeł polskich jeden tylko Kocz. Pozn.⁵) ma zapisaną dale śmierci Dubrawki. I tutaj przypada ona na rok 977.

O błędnem mniemaniu, jakoby Dubrawka przed wyjściem za mąż za Mieszka, była żoną Guntera, margrabiego merseburskiego i miśnijskiego, zob. I. 12a.

3. Oda.

Po śmierci Dubrawki, jak podaje Thietmar⁶), pojął Mieszko za żonę Odę (Oda fiiit nomen eius). W akcie Darowizny Gniezna⁷) nosi ona imię Ote, z przydanym tytułem senatrix. Według Thietmara była ona poprzednio mniszką klasztoru w Kalwe (Kalbe nad Mildą)⁸) pod wezwaniem św. Wawrzyńca^{9 10}). Mieni on ją córką margrabiego Tiedryka; podobnież Rocz. Kwedlinb.^!n), który dodaje, że była jego córką pierworodną. Że ów Tiedryk margrabia nie mógł być margrabią miśnijskim ¹¹), wynika stąd, że w owym czasie nie było żadnego margrabiego miśnijskiego tegoż imienia¹²). Że również nie był to Dy tryk, lir. wetyński¹³), wynika stąd, że Oda oznaczoną jest w źródłach jako córka margrabiego, nie zaś hrabiego Teoderyka. Najprawdopodobniej *♦) był to Dyl ryk, margrabia marchii północnej (Nordmark), zmarły 985 r.¹⁵;.

O dacie zaślubin Ody z Mieszkiem pewnych wiadomości nie mamy; Ann. Saxo ^lli) mówi o nich pod r. 986, ale ponieważ na temże miejscu opowiada całą w ogóle historyą życia Mieszka I i przytacza fakta z różnych lat, niekiedy nawet jako dawniejsze wyraźnie oznaczone (n. p. śmierć Dubrawki 977 r.), przeto nie możemy na nim opierać jakiegokolwiek wniosku o dacie ślubu Mieszka z Odą. Nadto zważyć należy, że .Mieszko spłodził z Odą jeszcze Irzęch synów¹⁷), gdy zaś już w r. 992 zmarł jako senex et febricatus ’⁸), przeto trudno przypuścić, ażeby lo jego ojcowstwo przypaść mogło na pięć ostatnich lat jego życia¹⁹). Stąd wynika, że przypuszczenie, jakoby ślub nastąpił r. 985 -°), utrzymać się nie da. Z pewnern prawdopodobieństwem , ze względu na ułożenie się ówczesnych stosunków politycznych, przyjąć można, że ślub odbył się r. 979 lub 980 ²¹). Rez uzasadnienia jest data ślubu 983 r. podana przez Dobnera ²ⁱ).

Oda przeżyła Mieszka, jak świadczy wyraźnie Thietmar²³), podając, iż po jego śmierci Bolesław Chrobry wygnał z kraju macochę wraz z braćmi. Czy to wygnanie nastąpiło dopiero w r. 994 lub 995, jak podaje Dobner ²⁴1. nie można orzec, gdyż o charakterze i wiarogodności przytoczonego przezeń, a dzisiaj już zaginionego źródła, nic bliższego nie wiemy.

1

('. Itr on.    115. — 2) K    m I o r. Font. rer. Boli. II. 4-0. — 3) Ibid. II. 388. —    4)    Mon. Germ. SS. VI. 633. —    ">) Mon.

2

Pol. V.    878. — «)    Chroń. 95.    — o Dcusdcdi t. Collcetio eanonura 319. — 8)    Giesebreeht. Jabrb. Olto U. 1.    161. —

3

9) Thietmar. Chroń. 59. — l«i Mon. Gcrm. SS. III. 88. — 11) Jak twierdzi Naruszewicz. Hist. nar. poi. I. str. V i W a-

4

gilewicz, Geneat. 24. — 12i Posse, Cod. dipl. Sax. rog. A. I. wstęp, i Golin. Stammtafeln. talii. 5!). Por. też Zeissberg.

5

Miseco I. 106 uw. 5. — 13) Jak podaje Hubner. Geneal. Tabelien I, nr. 94 i 154. — 14) Por. Zeissberg. Miseco I. 106. itar-

6

thold, Gesch. v. Rugen u. Pomm. I. 311. — 1 ~>j Cohn, Stammtafeln. tabl. 37. — 18) Mon. Gorm. SS. III. 633. — 17> Thiel m.

7

Chroń. 95. — 18) Ibid. 96. — 18) Por. też Giesebreeht. Jalirb. Otto II. 59. — 20) Pr zeździecki, Mieczysław I. 326. —

8

21) Giesebreeht.    Jalirb. Olto    II. 59, Zeissberg, Miseco I. 107. Griinhagen.    Schles. Reg. I. 3. — 22) Ad    llagek

9

III.    297.    Por. Roepell. Gesch.    Pol. 101 uw. 29, Zeissberg. Miseco I. 107 uw.    1.    — 231 Chroń. 96. — 24) Ad    llagek

10

IV.    409: /W cslaits cum fratribus rcgnavit tribus annis, dein solni.