0086

84

O KLEJNOCIE

Anna Lanckoruńska, kasztelanka małogoska etc.

I tych wszystkich wyżej pomienionych potomstwu własnemu.

Tenże to Jan hrabia kasztelan wojnicki, syn Andrzeja kasztelana krakowskiego, naprzód był pacholęciem u cesarza Ferdynanda.

Chcąc potem hominum mores widzieć, na peregrynacyą się udał, mając listy cesarskie do królów i książąt ziem rozmaitych, do papieża, do króla hiszpańskiego, francuz-kiego, królowej angielskiej, do króla portugalskiego, i do innych wiela książąt; na każdego dworze szczęście mu wielkie służyło, w gonitwach, turniejach etc.

Listu do papieża na którym go zaleca i wysławia domu starożytność i zasługi, tak przodków jako i jego samego, masz sens w te słowa pisany:

Beatissime in Chrislo pater, et domine domine reoerendissime, post humilem commendationem JUialis obseroantiae continuum incrementum.

Cum nobilis ac magnificus, Jidelis nobis dilectus, Joann es comes in Tenczin, Polonus, dapifer noster, praeclaro quodom instituto, ad pernoscendos liominum mores, majorumgue aetatis usum et experientiam conseguendam, sibi proposuerit uarias christiani orbis regiones ac prouincias inoisere, — praetermittere non po-tuimus, quin descendentem omni benignitate et clementia nostra complecteremur, eumgue isthac quoque transeuntem Sanctitati uestrae de meliori nota commendatum redderemus. Est enim, cum propter plurimas excellentesque uirtutes, una cum fa-miliae netustate et splendore conjunctas, tum nero propter ea sernitia, quae nobis aliguandiu summa fide et obseroantia praestitit, atque et ob eximium erga nos studium patris mi, viri sane in regno Poloniae magnae auctoritatis, et multis ex-cellentibus ingenii dotibus ornatissimi, nobisgue grątissimi. In primis dignus, cu-jus causa haec et longe majora uelimus, quod nos eundem comilem Sanctitati ve-strae magnopere commendemus, mpimusgue, ut ita sese in illum exhibere velit, guemadmodum et illius uirtus, et praeclara erga nos merita postulant, erit nobis sane gratissimum. Si praeter quam, quod nobilis adolescens, suo ipsius merito, Sanctitati nestrae plurimum commendatus esse debet, nostra etiam causa quam com-mendatissimus fuit, ita piane, ut hasce liter as nostras sibi apud Sanctitatem ve-stram magno ustii et omamento fuisse, re ipsa intelligat. Quod ipsum nos vicis-sim erga Sanctitatem uestram, omne filialis obseroantiae studio promereri conni-temur, et cum his praecamur Sanctitati uestrae a Deo optimo maximo commodam ualetudinem ac prosperos ac diutwrnos rerum successus, eisdem nos plurimum com-mendantes. Datum in cmitate nostra Vienna, die uigisima guarta mensis Aprilis, anno Domini 1561, regnorum nostrorum: romani 31, aliorum nero tricesimo guinto.

Tamże sobie potem wyprawiwszy podług myśli listy u papieża do inszych państw królów, albo książąt etc. odpoezynąwszy sobie, a przypatrzywszy się obyczajom, umyślił dalej jechać.

W onej drodze za przypadkiem nieszczęścia, jako to więc bywa z dopuszczenia bożego, przy tych fortunach przypadały też nieszczęścia na tej peregrynacyi. Był naprzód w pojmaniu w Aledulith i w Granacie, jadąc z Francyi do Hiszpanii przez Gaskonią, w której jest lud zły, mściwy etc. A to się działo tym sposobem.

Przyjechawszy nad morzem do jednego miasta, zachciało mu się austryg; rzekł jadąc postulonowi, aby je niósł za nim, które wziąwszy we woreczku z miasta wyniósł. Tam będąc od onego miejsca w mili, napominał postulona, aby rychło jacbał: on go siu-