0421

421

LADA.

swym aby in austriaca domo, kędy lata swe byl wychował, króla obrali, rozumiejąc to być z pożytkiem ojczyźnie, ale potem, gdy wielkie kondycye były od Henryka podane przez posły jego, nań przyzwolił. Gdy król Henryk przyjechał na państwo, iż umiał języki: łaciński, hiszpański, włoski, niemiecki, czeski, ten pomieniony Kasper Kłodziński był żądań, aby się bawił na dworze, z czego się nie wymówił, tylko urzędu starego albo koniustwa niechciał, który gdy oddał do ręku królowi, dano mu wieś Ho-rostów nad Łososną rzeką w grodzieńskiem starostwie do żywota i żenie jego, i kon-sens na wykupienie starostwa błońskiego i Radzikowa wsi, do starostwa zakroczymskiego należącej, od potomków ojczyma swegoMacieja Chądzeńskiego, starosty zakroczymskiego i podkomorzego drohickiego, celnika raazoweckiego, który był pojął matkę ich,

0    czem pod herbem Ciołek czytać będziesz.

Tenże Kasper spuścił na onymże sejmie wojskie sochaczewskie bratu swemu Wawrzyńcowi, który też był jurgieltnikiem u króla Augusta lat jedenaście. Miał zazdro-ściwe przeszkodniki ten pomieniony Kasper w takich zasługach swych, wszakoż wszystkie, czując się dobrze zasłużonym, łacno pokonał.

Potem w interregna po odjechaniu Henrykowem, będąc na konwokacyi w Warszawie, gdy cesarza Maxymiliana obrała była niemała część panów, i niektórzy z rycerstwa, z nimi przestawał, potem się udał do większej gromady, widząc słuszniejszą drogę za pojęciem pozostałego potomka Jagiełłowej krwi, siostry króla teg któremu służył. Przyjechał z dostatkiem, porządnie i ochędożnie po koronacyi do króla Stefana, poddaność swą opowiedział; dawano mu kasztelanią warszawską, której on przyjąć nie chciał, także

1    zakroczymskiej.

Pod Gdańskiem gdy król Stefan był z dworem swym, i z kilkiem tysięcy ludzi w roku 1576, on pod lżbork przeciwko wojsku moskiewskiemu, do Inflant z Janem Chodkiewiczem kasztelanem wileńskim jeździł, gdzie poczet niemały kosztem swym stawił, k’woli sławy nieśmiertelnej i rzeczy pospolitej księstwa onego.

Kiedy przyszła potrzeba pod Połock, pod Łuki, pod Psków, sam wszędy z pocztem konnych i pieszych znacznym jeździł, żadnego sejmu ani zjazdu, chcąc się rzeczypos-politej przysłużyć, nie omieszkał.

' Anno 1582 in Felruario do Amurata cesarza tureckiego był naznaczon w poselstwie; dla czego się wymówił przystojnie, toć się potem w historyi okaże. Był to ■wielki miłośnik kościoła bożego, sług kościelnych i ludzi uczonych. W Kamionce imieniu swem, dla okolicznych ludzi, widząc je krom pasterza, kościół zbudował niemałym ^kładem w roku 1580, i pięknemi apparaty przyozdobił, plebana i szkołę fundował ¹ nadał, zkąd niemałe dziękowanie odniósł, bo ludzie kilka mil musieli jeździć odpra-Wówać powinność chrześciańską. Jezuitom, Barnadynom, wielkie jełmużny do konwentów ich dawał, w Zukowie, w parafii ojczyzny swej, do kościoła apparaty ozdobne sprawił óltarzom od przodków swych fundowanym. Potomstwa żadnego nie miał, tylko pasierbicy swej był jako ojcem ną wszem łaskawym, którą wydał za Dymitra Kałec-kiego, miecznika na ten czas i szafarza poborów wielkiego księstwa litewskiego, wielkiego katolika,