0008701

Po.

( 136 ;

Po.

aż do końca, w Psalmach, kościół jest oznaczony tem słowem pokoju. Factus est in pace (id est in Salem) locus ejus. Bóg sobie obrał swe przemieszkiwanie w tein mieście dawniej zwa-nem Salem, co znaczy pokój a w następnych czasach nazwane Jeruzalem, to jest widzenie pokoju które wyobrażało kościół, miasto spokojne, w którem on króluje rozsiewając pokój Chrystusów w sercach wiernych.

POKUTA. Poenitentia. To słowo znaczy w powszechności żal i nicu-podobanie w tem co się uczyniło, ale w Piśmie ma znaczenie obszerniejsze 1) bierze się za żal za swe zdro-żności. Nisi poenitentiam habueritis omnes simul peribilis. 2) Za żałowanie lego co się uczyniło. Ducli poe-nilentia filii lsrael super fralre suo Beniamin... Unieersus lsrael valde doluit et egit poenitentiam super in-terfeetione unius tribus ex lsrael. — Izraelici byli tknięci wielkim żalem, i ciężko ubolewali nad tem, że jedno pokolenie Benjamina w Izraelu było pozabijane i wyniszczone, ztąd : 3) znaczy nadzieję odpuszczenia. Si est poenitentia in lsrael super hoc? Czy pozostaje w Izraelu jakowa nadzieja odpuszczenia jego grzechu? 4) karę, która się naznacza przewinionym. Qui ungis Rcges ad poenitentiam. Ty który namaszczasz królów dla ukarania występków. Eliasz będąc na górze Sina, miał rozkaz poświęcenia Hazaela na króla Syryi, a Jełiu na króla Izraelskiego, ażeby użył zemsty za występki Jczabel, i domu Achaba, co było wypełnione za pośrednictwem Elizeusza. 5) Bierze się za skutki pokuty. Poenitentiam in salutem stabi-lem operatur. Smutek podług Boga wyprowadza na zbawienie stałą pokutę.

Chrzest pokuty jest to ów;'który święty Jan Chrzciciel opowiadał żydom , chrzcząc ich w Jordanie i napominając ich: * łiy czynili zgodne .i owoce pokuty. , Chrzest jego nie odpuszczał ani gładził grzechów, ale przysposabiał grzeszników do otrzymania odpuszczenia przez chrzest Zbawiciela.

Pokuta Niniwitów jest uwielbiona w samej nawet Ewangelii, w której Chrystus mówi do żydów: że Niniwici powstaną w dzień ostatecznego sądu przeciw nim, ponieważ czynili pokutę na opowiadanie Jonasza. Żydzi zaś nie-cheicli nawrócić się na opowiadanie samego Chrystusa. Owlud, którego występki doszły aże do nieba , zbawiennie przestraszony groźbami Jonasza, przedsięwziął skutecznie ułagodzić gniew Boży przez szczerą pokutę. — Wszyscy od ostatnich z pospólstwa aż do xiążąt i króla samego, okazali widoczne znaki pokuty, pokryli się worami , i udali się do postu najściślej wykonanego. Król sam zszedł z swego tronu, i usiadł na popiele, ale nieprzestawałi już na tych powierzchownych oznakach, trapiąc jeszcze swe ciała, wołali do Pana z całym natężeniem , i to wołanie było znakiem gorących modlitw i pełne wiary, która pochodziła z głębi ich serca. Nawrócili się i odmienili życie. »I każdy » porzucił swą drogę złośliwą. « Te to są znamiona prawdziwej pokuty, które rozbrajają sprawiedliwość nieba, i którćj Bóg chciał nam dać wyobra-

Po.

( 137 )

Po.

żenie w tym przykładzie. Wiara o-twiera oczy grzesznikowi na życie jego przeszłe, i na kary które przez nie zasłużył; bojaźń która w nim powiększa się, wznieca w duszy jego zbawienne poruszenia,    które napeł

niają goryczą zwodzące słodycze grzechu , zrzeka się ich z całego serca, i zaczyna prowadzić życie zupełnie nowe. Obmywa przeszłe swe nieprawości postami, łzami, i jękami swych modlitw.

Pokuta uważana jako Sakrament nowego Zakonu, jest ustanowiona od Chrystusa dla zgładzenia grzechów po Chrzcie popełnionych.    Składa się z

trzech części: ze skruchy, wyznania grzechów, i zadość uczynienia. Skrucha jest to żal szczery za grzechy swoje, i jest dwojaka , jedna ma za pobudkę wzniecenie miłości doskonałej, i zowie się skrucha doskonała. Cantritio perfecta, która godzi człowieka z Bogiem pierwej jeszcze nim przys tąpi do Sakramentu. Druga, jest żal który pochodzi tylko z bojaźni ka. ry, lub utraty wiecznej nagrody, i zowie się skrucha niedoskonała dttritio. Ta nie jest dostateczna do otrzymania odpuszczenia nawet przy Sakramencie pokuty, jeżeli w sobie nie zawiera miłości Boga przynajmniej zaczętej. Spowiedź jest to wyznanie swych grzechów, uczynione przed kapłanem. Iza-dosyć uczynieuie dawniej nałożone przez kanony, teraz naznaczone od kapłana, które powinno być slósowne do ciężkości grzechów. Zbawiciel u. stanowił ten Sakrament, dając swym A-posiolom i kapłanom ich następcom klucze królestwa niebieskiego, i przeto Dtk. Bibł. Tom III.

nadał im moc zwięzywania i roz-więzywania grzechów, czyli zatrzymywania, i odpuszczania ich. Postanowi! ich sędziifhii w kościele swoim, dla sprawowania w imieniu jego zwierzchności nad duszami wiernych.

POLIGLOTT A. Wielorakie języki. Tak się nazywają Biblije drukowane w wielorakich językach, z których te są znakomitsze. Biblija Komplutu, Wyszła z druku r. p. 1517 w czterech językach, za staraniem Kardynała Franciszka Xymencsa. Znajduje się w niej text hebrajski, taki w jakim żydzi go czytają. Przełożenie Greckie siedmindziesiąt tłumaczów. Przełożenie Łacińskie świętego Hieronima, które my nazywamy Fu/gala, i Parafrasis. Chaldejska Onkolesa na pięć ksiąg Mojżesza. Poligłotta Antwerpska wy-szła z druku w tem mieście przez Pla-tina r. p. 1522, za staraniem Aria Montana. Znajduje się w niej więcej niż w owej Kompluckićj, to jest przełożenie Syryjskie nowego testamentu. Poligłotta Paryzka wyszła z druku r. p. 1641 przez Antoniego Witre, za staraniem Michała le Jaj, który nie-przestając na tóm co dotąd było w tej mierze odkryto, sprowadził Maronitów z Rzymu dla języka Syryjskiego i A-rabskiego, w których to językach uic nie było we dwóch Poliglotlach poprzedzających. Kazał on jeszcze drukować Pentaleuchum Samarytański, z którego nic jeszcze nie widziano aż do tych czasów. Nie masz dzieła, któreby się złym zrównało w piękności i wspaniałości, lubo nie jest zupełnie wolne od błędów. Skoro tylko ta Biblija wyszła na widok, Anglicy ka-

18