0434

TABLICA IX.

LINIA MAZOWIECKA I

i. Konrad II.

Jako s y n Ziemowita I poświadczony w Rocz. kap. krak.¹), Rocz. krót. ²), Rocz. Sędz.^{3 4 5 6}), Rocz. Śkrzys.'), Rocz. Franc. kruk.³), Spoin. Sochacz.^i;), Kron. Wielk. ^{7 8 9}), Chroń, princ. Pol.^s), Rodow. książ. poi.¹'), Geneal. Mazow. Wargoc.¹⁰), Geneal. Tomic.¹¹) i w Latop. Hipac.¹²). To ostatnie źródło¹³) mieni go też trafnie synowcem Rolesława Wstydliwego (VI. 7.), używając na odwrót, na oznaczenie stosunku Bolesława do niego wyrazu wuj, nie całkiem trafnie, należałoby bowiem raczej powiedzieć: stryj. Trafnie też w dokumencie Leszka Czarnego (VII. ].) z r. 1286¹¹) nazwany jest jogo bratem (stryjecznym).

Liczby porządkowej secumlus nie znajdujemy w żadnym z dawniejszych zabytków; przyjęła ją dopiero nowsza historyografia dla odróżnienia niniejszego Konrada od innych książąL mazowieckich tego imienia. Jak co do niniejszego, tak też i co do późniejszych książąt, na Mazowszu rządzących, nie ma w ogóle w źródłach współczesnych przekazanych liczb porządkowych, i są one dopiero właściwością nowszej historyo-grafii, co tu ogólnie, zamiast ciągłego powtarzania w dalszych ustępach, zaznaczamy.

1

Mon. Pol. II. 807. — 2) Ibid. II. 807. — 3) ibid. II. 878. — 4) Ibid. III. 75. — 5) Ibid. III. 47. — fi) Ibid. III.

2

119. — ") Ibid. II. 588. — S) Ibid. III. 541. — '•>) Ibid. III. 283. —• 10) Narbutt, Pisma histor. 294. Wydanie tej genealogii

3

nie wytrzymuje najłagodniejszej krytyki. Według informacyi Narbutta jest to zabytek z drugiej połowy XVI w., pisany po łacinie,

4

który, jak z dopisku inną ręką wynika, znajdował się w posiadaniu Wargockiego. Tekstu łacińskiego nie podał jednak Narbutt.

5

następuje tylko na str. 294 genealogia po polsku spisana, w formie zwykłej tablicy genealogicznej, a na str. 295—300 „objaśnie

6

nie tablicy", a więc niewątpliwie uwagi samego wydawcy (Narbutta), co zresztą sama treść tych objaśnień ponad wszelką wąt

7

pliwość dowodzi. Jako właściwą genealogią Wargockiego należałoby tedy uważać tylko tablicę genealogiczną na str. 294, z tern

8

oczywiście zastrzeżeniem, że jest to przekład polski, dokonany przez Narbutta z oryginału łacińskiego. Atoli jest rzeczą wątpliwą,

9

czy przekład, jeśli przypuszczenie nasze jest prawdziwem, jest wiernym; bardzo prawdopodobnem wydaje mi sio przypuszczenie,

10

że i w tablicy genealogicznej są dowolne dodatki i zmiany samego Narbutta; świadczy o tem n. p. wymienienie pośród córek

11

Janusza I Uroki, które to imię (zamiast Ofki) nie mogło się znajdować w genealogii, lecz polega na błędnej lekcyi niektórych

12

rękopisów Długosza (wziętych za podstawę wydania lipskiego), a zatem widocznie przez samego Narbutta na podstawie tegoż wydania zmienione (X. 10 a.). Niżej okażę, że także wzmianka o Michale, rzekomym synie Bolesława II polega na prostem nie

13

porozumieniu samego Narbutta (IX. 10 i.), jak nie mniej, że imiona niektórych żon książęcych przez niego zostały przydane (IX. 9.). W ogóle cały ten zabytek z powodu, że nie został wydany w oryginalnym tekście, a wydawca nie objaśnił, co wziął z oryginału, a co samowolnie dodał, jest naukowo prawie nie do użycia. Innego zdania Prochaska, W spr. zajęcia Rusi przez Kazim. W.. Kwart. IJist. VI. 3. 4, który genealogii przypisuje wielkie znaczenie, a nawet „objaśnienia" Narbutta uważa za część składową oryginału. — U) Acta Tomic. VIII. 171. — 12) Str. 581. — 13) Str. 580. — 14) Kod. dypl. Małop. II. nr. 504.