532
O KLEJNOCIE
znensi ecclesia, spoliando Ułam guingue Martinim et nobilissimis clenodiis affecerat offen-sus, die ac nocłe luclu, fletu et lamentis assiduis exinanitus et tabefactus, spiritu anxio et afflido corpus deserente diem obiit. Na którego miejsce obran Stefan z domu Topór. Wzięt w roku 1027, umarł 1038, w Gnieźnie pochowam
O tym pisał Janicus te wiersze:
Munificus largitor orphanos miserosque jumre,
Impiger et cleri poena sed aegua fuit.
Compatiens patriae, gualem decet esse Polonum,
Gui dolar et lachrimae causa fuere necis.
Rudygera Czecha opowieda katalog w roku 1170 temi słowy:
Post mortem Honoldi Rudgierus natione Bohemus snccessit, fuit annis decem, as-swmptus mino 1160. Mortuus anno 1170. Vlatislaviae sepultus, fuit genere nobilis de familia, guae caput bisontis cum circulo defert, in cujus locum Vernerus successit.
Ten Wernerus był brat jego rodzony, o ezem świadczy katalog temi słowy:
• V er ner us Germanus in episcopatu fratrem secutus, hic ferlur simplicitale colum-
bina. Obiit anno 1178. Vlatislaviae sepultus. Po nim nastał TJnlicelphus capituli favore clectus. Wszakoż nie pisze, której był familii, tylko pisze, że Kazimierz monarcha con-cessit, Alexander papa confirmaoit. Obiit anno 1190, Vlatislaviae reguiescit.
Filipa biskupem poznańskim opowieda katalog, że był wzięt po Mrokocie w r. 1172. z kanonii poznańskiej. Pisze o nim że był Polak, od Zdysława gnieźnieńskiego biskupa potwierdzon, z wolą Mieczysława książęcia wielkopolskiego. Po nim nastał Bogusław z domu Róża, o ezem czytaj Długosza pod tymże rokiem.
Fiilpa wtórego wspomina Długosz i katalog, że był wzięt na biskupstwo poznańskie poHerborcie w roku 1222. Umarł w roku 1232. Po nim nastał Andrzej z domu Zaręba.
Bronissa hrabię wspomina Kromer w księgach ósmych temi słowy:
Bronisius etiam comes gente Vieniav ijis, cujus insigne est caput bisontis, in pago suo Goscicono in poznaniensi diocesi Cistersiensibus monasterium condidit, guod •Pa-radisi nomine tunc dici coeptum, etiam nunc eam apellationem retinet etc.
Długosz zasię wsi nadania jego do tego tam klasztora te opowieda, naprzód Go-ścikową, Liną, Kłodawę, Cortykę i Palenc, o ezem czytaj u Miechowity księgi trzecie, list 128.
Jana z Obichowa kasztelanem srzemskim wspomina Kromer w księgach szesnastych, dla tego, źe byl słan od Władysława Jagiełłą w poselstwie do Węgier, po Annę, Czyliskiego hrabię córkę, do stanu małżeńskiego pomienionemu królowi.
Dobiesława Puchałę wspomiua Kromer w księgach siedmnastych za Władysława hetmanem, na ten czas, gdy Herman mistrz pruski albo inflancki wielkie wojsko wiódł z Niemiec i z Czech do Prus, które zostawiwszy u Gołubia, sam w niewielkim poczcie do Malborku jechał, aby się rozmówił z Krzyżaki pruskimi, wtem nasi jako Kromer wspomina temi słowy: Id cum cumperissent nos tri, gui Repini et Bobrownicis in praesidis er antami facinus audax, ductore Boleslao Puchała, gente Vieniavio, ad hostem mris armisgue longe