0605

O KLEJNOCIE

KRUCZYNA

nią.-wiwmK mw

który z Włoch albo Francyi przyniesion, zwano i zową przodki herbu tego Kruczy nami w onych krainach. Napierwszy przodek tej familii tu zajechał w r. 966, Villibaliius Gallus, o czem świadczy katalog.

0 tym pisał Janicius wiersze w te słowa:

Primus Gnezna tuurn conversa vocavit ovile,

Gallus inmnocuum Villibalinus iter.

Nobilitate patrurn clarus, uirtute sed ipsa Clarior, et sancti dotibus ingenii.

Był wzięt roku 966, umarł 970, w Gnieźnie pochowan; po nim nastał Hatto seu Hanno z domu Kolumna.

Tegoż klejnotu wieku mego przyjechał tu był opat kaszteliński, cislercien. ordinis, który z wolą papieża Grzegorza trzynastego, za panowania Stefana króla, dla reformowania klasztoru tej reguły, nomine Edmundus ■ Crucinus, doktór z Sorbonii, paryskiej akademii, mając przy sobie pięć zakonników, professów klarewal-sklch, dwakroć klasztory objeżdżał, i kapitułę prowincyalną, a ze wszystkimi opaty swego zakonu w Wągrowcu roku 1580, ad 19 Junii celebrował, każdy musi zeznać, kto go widział a kto go słyszał mówiąc, że byłą w nim summa prudentia et sagacitas, inuictys contra adversantes animus, inexausta doctrina, comitas autem mirę placidissima etc. ViUibalinus nie używał tylko krzyża, ale potem przodkom tego Edmunda opata przydano gwiazdę, jako sam o tem sprawę dawał, gdym się z nim widział w Wągrowcu, źa opata Dzierżanowskiego z domu Gozdawa.,