budują tu kościół pod wezwaniem św. Kajetana. Potem kupuje Raszków carowa Katarzyna. Klucz ma wtedy 15.000 hekt. ziemi. Z nich 5000 Paweł I darowuje namiestnikowi Tutołminowi, wzamian za klucz brusiłowski, zwrócony Czackim. Przechodzi potem Raszków do rodziny Jurjewiczów. Paweł Jurjewicz, obecny poseł polski w Atenach, buduje tu w pierwszych latach bieżącego stulecia pałac na 200-metrowym wzgórzu nad Dniestrem.. Dębowry las zostaje przerobiony na park. Dom liczy około 40 pokoi i, wewnątrz ma częściowo autentyczne boazerje sprowadzone z Francji, częściowo krajowe. W hallu ma parterze makaty* tw wielkim salonie (Louis; XIV) meble gobelinowe aubuisson, portret matki właściciela pendzla Win-terhaitera. W małym salonie empirowym 2 portrety Lampiego, portret Pawła Jurjewicza pendzla Baudryego. W sali jadalnej gobeliny. W klatce schodowej, prowadzącej do biblioteki — 32 pasy słuckie. W hallu górnym biblioteka i boazeria z czasów Ludwika XVI. W saloniku na piętrze 22 makaty, z nich połowa biała, druga połowa niebieska. Obstalowane były przez Augusta Sasa w Paryżu u Tasinarfego, fabrykanta wyrobów jedwabnych, według wzorów wschodnich. Były własnością Moszyńskich, od nich w spadku rodzinnym- dostały się Jurjewiiczom.
Na kilka lat przed wojną Raszków został sprzedany (bez umeblowania) Feliksowi Bernatowiczowi. Potem drogą testamentu przeszedł na matkę Feliksa Helenę Bernatowiczową.
ZIATKOWCE.
Ziatkowce — majątek nad Publiczką, w ziemi hajsyńskiej na Podolu..
Jest to dziedziczna własność rodziny hr. Chołoniewskich.
W 1613 roku należały Ziatkowce do Iwana Meleszki, od którego nabył te dobra Wasyl Rohoziński. Stare kroniki wspominają o zatargach i zajazdach, które miały miejsce między Wasylem Rohozińskim a Tychonem Słupiezem.
Następnie przechodzą Ziatkowce do Aleksanddra Piasoczyńskiego, kasztelana kijowskiego, który dostaje przywilej na owe ziemie od króla Zygmunta III. Zaznaczyć należy, że owo nadanie było przyczyną dłuższego procesu między rodzinami Rohozińskich i Piasoczyńskich.
W końcu XVIII wieku przeszły Ziatkowce do rodziny Chołoniewskich.
Był tam stary dwór, do którego hr. Stanisław Chołoniewski, zmarły w 1925 r. w Kilmińcach na Besarahji, dobudował okaizały nowożytny pałac.
Była w Ziatkowcach ochronka, założona przez hr. Stanisławostwa Chołoniewskich, która przez długie lata egzystowała w ukryciu przed władzami rosyjskiemi.
70