FizykaII21701

211

za pomocą wklęsłych zwierciadeł, kulistych albo parabolicznych, lub'eliptycznych. Fig. 89 wystawia dwa zwierciadła kuliste, ustawione \ odległości 10 do 20 stóp-od siebie, tak, iż osie

Fig. 89.

ich w linii prostej nawzajem się przedłużają. Umieściwszy zegarek kieszonkowy w ognisku A jednego zwierciadła, słychać bardzo dokładnie tykt onego w ognisku B drugiego zwierciadła; trzymając ucho blisko tego punktu, bo wszystkie z A wychodzące promienie głosu padając na zwierciadło rs, odbijają się równoległe do osi obu zwierciadeł i dla tego padłszy na zwierciadło tu, zbierają się wszystkie w jego ognisku B. Oddaliwszy ucho od tego punktu, nie słychać więcćj głosu zegarka, ani w punkcie D, ani nawet w puukcie O. To samo dzieje się, gdy dwa paraboliczne sklepienia z gładkiemi ścianami mają podobne położenie, t. j. jeśli linia prosta, łącząca ich ogniska, przechodzi zarazem przez środek obu przeciwległych sklepień. Mówiąc cicho z punktu A z obróconą twarzą do sklepienia, bliższego, słyszy druga osoba, mająca głowę w miejscu B przed dru-giem sklepieniem, każde słówko wyraźnie i może z tamtą rozmawiać wygodnie, a nikt z obecnych nie będzie słyszał ich rozmowy. Jeżeli te dwa sklepienia są eliptyczne, mające w punktach A i B ogniska swoje, głos pochodzący z punktu A po odbiciu się od gładkiego sklepienia rs zbiera się promieniami bezpośrednio w drugiem ognisku i dopiero ztąd dostaje się na drugą ścianę eliptyczną, od którćj się znowu tak odbija, iż promienie jego w punkcie A zejść się ze sobą muszą. Dzieje się to dla tego, że obydwa promienie wodzące, poprowadzone do pewnego punktu elipsy, tworzą ze styczną jćj w tćm punkcie równe kąty,