FizykaII34901

345

d)    dla soczewek dwu-wklęsł. ~ — (n—l,----=

'    .    /    V ^r\ ^ri /

. ^{1 1}

^e)    dla soczew. rdasko-wklęsł. ~y = — (n — 1) —

/    ^rx

1    f^1    1 \

/) dla soczew. wypukło-wkl. — (v — 1) I — —— ),

/    V^?i    ^r‘i /

gdzie t\    > r₂.

Z tego widać, że podział soczewek na tak zwane zbierające i rozpraszające ma rzeczywiste uzasadnienie.    Soczewki pod

^a), b\ c), mające dodatnią odległość ogniskową (^- f), załamują promienie do osi równoodległe tak, że się za soczewką ^w ognisku jej nawzajem przecinają; soczewki zaś d), e), f), posiadające ujemną odległość ogniskową (— /*), rozpraszają promienie równoodległe do ich osi, t. j. załamują je w ten sposób, iż się one po wyjściu z nich coraz bardzićj od osi oddalają i na-

_    leżycie    wstecz

Fig. 185.

przedłużone przecinają oś soczewki na tćj samćj stronie, na którćj leży punkt świecący (Fig. 185).

Położywszy dla soczewki ze

Szkła, do której promienie światła z powietrza przychodzą, ^ przybliżeniu n — ^s/₂, mamy n — 1 — ^lj₂, zatćm dla soczewki dwuwypukłej 4 =' Vs (~ +    , a w razie, .gdy r_x—r₂

/    V ^r\ ^r2 /

oczywiście — = —, t. i. ognisko takiej soczewki leży wśrod-

f

nowym punkcie jej kulistości. Dla soczewki zaś płasko-wypu-kłej, której promień wypukłości jest taki sam, jak w powyższej

1 1

soczewce dwu-wypukłćj‘1 mamy — —    , t. j. /'— 2r. Odle-

Fizyka T. II.    44