904
który przeciętną wartość współczynnika rozszerzalności gazów na 0'3646 podaje; tudzież o badaniach tego samego przedmiotu, wykonanych przez Magnusa 1) i Regnaulta 2), obacz tom dodatkowy niniejszego dzieła.
§ 139. Wpływ ciepła na stan skupienia ciał i na zmiany tegoż. Od temperatury ciała zawisł stan skupienia jego,. czy on jest stałym, czy ciekłym, czy lotnym. Przechodzenie ciał stałych w stan ciekły nazywamy topnieniem, a przechodzenie ich, tudzież ciał ciekłych w stan lotny, parowaniem. Za podwyższeniem temperatury cło pewnego stopnia topnieją ciała stałe, a ciekłe odparowują, t. j. przemieniają się w parę; za zniżeniem zaś onej ciała powietrzne, szczególnie pary, stają się cieczami, a ciecze przechodzą w stan skupienia stały. Lecz nie wszystkie ciała na ziemi wymagają tej samej temperatury do sprawienia takiej zmiany w stanie skupienia swych cząstek; jedne potrzebują do tego wyższej, drugie niższej temperatury; niektóre zaś pierwej tracą swój naturalny skład chemiczny, zanim się zmieni ich stan skupienia. Tak np. drzewo rozkłada się w bardzo wyso-k ej temperaturze na pewne stałe, ciekłe i lotne ciała, z których już potem drzewa żadnym sposobem nie otrzymasz, ale ani stopić ani w parę zamienić się nie da. Ziemia nasza w innem oddaleniu od słońca, jak obecnie, przedstawiałaby zupełnie inny widok. Bardzo znacznie do słońca przybliżona zawierałaby w sobie większą ilość metalów w stanie płynnym; w znacznie zaś większem oddaleniu od niego, np. w oddaleniu Saturna, wszystkie morza musiałyby zamarznąć, nie byłoby więc ani wód płynących na jśj powierzchni, ani też oczywiście roślin i zwierząt na niej. Stopień ciepła, przy którćm ciało stałe topnieć zaczyna, zowie się temperaturą topliwości czyli punktem topńi.enia\ stopień zaś, przy którem ciecz zaczyna przechodzić raptownie w parę, nazywamy temperaturą kipienia czyli punktem wt'zenia. Przy średniej wysokości barometrycznego ciśnienia — 760 mm
Magnus Pogg. Ann. T. 55.
Kegnault. Mcm de i Acad. T. XXI, Pogg. Anual. T. Ó5 i 57.