172
nale Cywilnym I®i Instancyi b. Departamentu Warszawskiego. Spełnił zaszczytnie swoje zadanie mozolne; to tćż Dyrekcya Minisłeryi Sprawiedliwością odezwą swą z dnia 1 Lutego 1815 r. podpisaną przez Wawrzeckiego, czuła się w obowiązku podziękowania.
„Przejrzawszy (mówi powyższy reskrypt) dzieło rewizyi zaległych spraw konkursowych i likwidacyjnych przez komissarza Ws°. Jana Nepomucena Wolickiego sędziego Appellacyjnego Księstwa Warszawskiego sporządzone; poznała po gruntownej i pilnej w tak obszernym przedmiocie pracy, dowody gorliwości i poświęcenia się dla dobra ogółu. Miło jest Dyrekcyi z tego powodu oświadczyć Wielmożnemu Sędziemu Wolickiemu wdzięczność Rządu.“
Potrzeba wskazywała utworzenie trzeciego Wydziału przy Trybunale Cywilnym Departamentu Warszawskiego, ażeby przyspieszyć ostateczne ukończenie spraw tego rodzaju. Możesz być chlubniejsze i zaszczytniejsze świadectwo, jak odezwa Ministeryum Sprawiedliwości (dnia 7 Marca 1815 r.) do Wolickiego.
„Rząd (dosłownie mówi ta odezwa) polegając na jego charakterze, gorliwości, doświadczeniu i gruntownej znajomości prawa, które to przymioty zdobiły zawsze żywe jego poświęcenie się krajowi, powierzył mu z szczególnego zaufania ex commissoria kierunek Sądownictwa Departamentowego w stolicy, a niepodając mu ż.adnych oddzielnych przepisów, lecz zosfawu-jąc wykonanie zamiarów Rządu, jego roztropności, pewnym jest tych pomyślnych skutków, które zawsze są owocem dobrego kierunku."
W końcu tegoż roku mianowany Sędzią Najwyższój Instancyi, pełnił obok tego dawne obowiązki do początku 1817 roku. Już od roku 1815 pracował jako członek Deputacyi, wyznaczo-nćj do ułożenia projektu podziału kraju we względzie administracyi i sądownictwa; w następnym roku miał ważny udział w Kommissyi do ułożenia projektów podziału we względzie administracyi i sądownictwa; w następnym roku miał również udział w Kommissyi do ułożenia projektów organizacyjnych nowego Sądownictwa Konstytucyjnego Królestwa Polskiego. W roku 1816 Książę Namiestnik Królestwa, polecił wygotować Wolickiemu projekt do postanowienia urządzającego Prokuratoryą Jeneralną, przeznaczoną do obrony własności publicznój. Projekt ten wniesiony przez niego w Radzie Stanu, w dniach 8, 15 i 19 Lipca 1816 r., postanowieniem Najwyższym potwierdzony został (dnia 11 Października 1816 r.). Zaraz w następnym roku mianowany członkiem Kommissyi wyznaczonój do wygotowania projektów prawodawczych na sejm 1818 roku wprowadzonych, otrzymał za znakomitą pracę pochwalę i podziękowanie Rządu. Z wyboru obywateli b. Województwa Krakowskiego powiatu Olkuskiego, zasiadał jako poseł na sejmach, w latach 1818 i 1820; w czasie pierwszego, był obrany przez Izbę Poselską członkiem Kommissyi Sejmowej prawodawczej, i redaktorem dla wygotowania projektu do Procedury Cywilnej na sejm roku 1820 wnieść się mianego. Pracę tę wykończył w Radzie Stanu, która go w zupełności przyjęła. W roku 1819, wezwany przez Księcia Namiestnika Królewskiego do wygotowania opinii i uwag nad projektem do Statutu Organicznego o sądownictwie, i do wniesienia takowego w Radzie Stanu, gdzie przyjęty został. W roku 1821 mianowany wizytatorem wszystkich Sądów Cywilnych i Kryminalnych, oraz Depozytów, Hypotek i Archiwów w b. Województwach: Mazowieckićm, Kaliskiem, Płockiem i Augustowskiem, chlubnie się z poło-