Image57

„Małżonkowie: Hofman Jakób Fryderyk, Dr. Med. Chir. i Filoz., Professor Uniwersytetu Warszawskiego, f 1830 roku.“

Obok dragi napis:

„Henryka z Thienpondtów, f 1838 roku/'

(Grób w sieni murowany, a na wierzchu na podstawie x kamieni matych granitowych wymurowanej, położony na płask wielki ssary kamień granitowy, przeszło dwa łokcie t*eroki a półtora wysoki, mający prses irodek pręgę białą * natury, która dzieli dwa powyx*xe napity).

Urodził się w roku 1758, i już jako doktór przybył do Warszawy w młodym wieku. Odtąd przybrawszy sobie Polskę za ojczyznę, był jćj godnym obywatelem. W roku 1794 dobrowolnie pospieszył na usługę do szpitali wojskowych, gdzie zyskał za poświęcenie szczere publiczną pochwałę Tadeusza Kościuszki, i drogie dla serca styego podzięki wojowników naszych, których cierpienia osładzał. Po rozbiorze kraju za rządu praskiego, podziękował za tytuł radzcy, którym go ten rząd chciał zaszczycić, w nagrodę gorliwych usiłowań w rozkrze-wieniu szczepienia ospy między naszemi włościanami. Historyja naturalna a szczególniój botanika , była najulubieńszym pracy jego przedmiotem, jćj wszystkie prawie wolne od zatrudnień publicznych chwile poświęcał. Z odległych krajów które zwiedził, sprowadził do Warszawy piękny zbiór minerałów i innych osobliwości natury, które sprzedawszy rządowi w rokp 1817 dał początek świetnemu gabinetowi przy byłym Uniwersytecie Warszawskim. Od początku założenia tegoż Uniwersytetu, Hofman wykładał w nim mineralogię, on założył w roku 1815 ogród botaniczny pod pałacem Kazimirowskim, który późniój przeszedłszy pod zarząd professora Szuberta, przeniesiony, został na dzisiejsze w ałeacb miejsce.

Hofman znanym był w calój Warszawie, a ukochanym przez uczniów liceum Warszawskiego, dowód tego mamy wyraźny. W r. 1813 pożar gwałtowny o północy zajął jego mieszkanie w pałacu Kazimirowskim. Zaledwie o tym wieść się po mieście rozbiegła, zbiega się wnet cała młodzież tćj szkoły, i ocala z płomieni nie tylko cały jego gabinet, ale wszystkie sprzęty i ruchomości (*).

W roku 1828 wydał dwie rozprawy w niemieckim języku: 1) O teoryi ognia; 2) Rozprawa fizyologiczno-botaniczna o upłodnieniu roślin, budowie nasienia i rozwinięciu się onegoż (²).

Zostawił piękny zbiór botaniczny sztucznie wyrobiony z wosku, którym przez oznaczenie wszystkich znamion służących do poznania roślin, starał się ułatwić uczniom swoim tę naukę. Zbiór ten zbył następnie gabinetowi przy b. Uniwersytecie Warszawskim. Dokładność wyrobu byłą tak wyborna, że najwprawniejsze znawcy oko nieraz uładził. Pracy tój wiele chwil życia poświęcał, a uciechą jego było wielką, gdy którego z przyjaciół swoich, zwiódł wyrobem swoim.

Oprócz pism pomiecionych, wydał dzieło po niemieeku: „Opisanie kołtuna!'^e w roku 1791. Wynalazł pancerz miedziany wraz z obuwiem płóciennym, które na nodze miało kształt nóg

(') Dziennik dla dzieci, 1830 r. Tom IV Nr. 359. Nowy Kalendarzyk Polityczny na r. 1814 itr. 430.

(^ł) Obiedwie rozprawy sprzedawał w swym mieszkaniu po złotych pięd za egzemplarz.