rpku. Urodzony w kraju obcym, od lat przeszło' 30 stał się ziomkiem naszym. Znany jako lekarz praktyczny w Warszawie, miłą pamięć po sobie zostawił.
KSAWER? LAMPI.
(Spoczywa te ziemi bez nagrobku).
Urodził się w Botzen w Tyrolu r. 1783, umarł w Warszawie dnia 22 Lipca 1852 roku dotknięty grasbjącą cholerą. Ojciec Lampiego słynny w Europie malarz, szczególniej portretów, dyrektor akademii Wiedeńskiej i nadworny malarz Cesarzowój Katarzyny II, kształcił młodego syna w swoim zawodzie, do którego wiele zdolności okazywał. Polubiwszy więcej rodzaj pejzażowy obrał Kasanowę za mistrza, i przejmując się jego stylem, wiele dziel w tym rodzaju wykonał (’).
Zwiedziwszy Włochy, wrócił do Wiednia, gdzie ulegając woli ojca, bez przywiązania się ożenił. Doznawszy całych goryczy nielubych związków, opuścił żonę i Wiedeń na zawsze. Bogaty ojciec, popędliwego i surowego charakteru, wydziedziczył go za to. Ksawery Lampi wyjechał do Węgier, gdzie ciągle portrety malując, wielkiej nabył wprawy. W roku 1815 przybył do Warszawy.
Tu głośne imię ojca, prawdziwa w młodym artyście zdolność, a przytśm ogłada światowa i wesoły humor, wprowadziły go do najpierwszych rodzin w naszym kraju, i odtąd aż do chwili zgonu miał licznie polecane portrety, krajobrazy i historyczne obrazy. Mało jest domów w Warszawie gdzięby nie znajdowały się jego prace; wiele portretów zostawił we Lwowie, Wrocławiu i w Wilnie.
„Serdeczność Lampiego (pisze Aleks. Lesser) zjednała mu wiele przyjaciół, był charakteru wesołego, zwolennik muzyki, w wolnych chwilach grywał na skrzypcach. Litośny dla biednych, hojną wspierał ich ręką. Namiętnie kochał sztukę, i unosił się nad każdym wyższym utworem, gdziekolwiek go spotkał, bez względu na osobistośd malarza, oceniał prace jego bezstronnie: bo Lampi miał duszę prawdziwie artystyczną, i prace jego nie tak prędko pójdą w zapomnienie. Wielki ostatni jego obraz przedstawiający trzy Gracyje obudzone przez Kupidyna, zostawił jak sam mówił, jako jedyny dar dla dzieci swoich, i sposób utrzymania, a zarazem jako pamiątkę no ojcu, przeczuwał już swój skon bliski (2).“ Zmarł mając lat 69.
Bez pomnika spoczywa tu Ernest Sartorius de Schwanenfeld, Szambelan Króla Sta nisława Augusta, a od roku 1812 Kommissarz jeneralny poczt, i zastępca dyrektora poczt przez lat trzy. Właściciel domów Nr. 483 —615 i 616 i znakomitych kapitałów. Umarł dnia 17 Lu-
(ł) Życiorys Ksawerego Lampiego skreślił znakomity nasz artysta Aleksander Lesser i ogłosił w Dziennika Warszawskim 1853 roku. Nr. 317, Z tego źródła czerpiemy naszą wiadomość.
(s) Najliczniejszy zbiór obrazów zmarłego artysty, znajduje się w Warszawie n p. Henryka Hejiize, przyjaciela Lampiego.
31
Crnnt. Powązk. T. III,