Magazyn65801

344

POINCARĆ RAYMOND — POJAZDY MECHANICZNE

<fune Victoirc. Paris 1930. — Daudet L.: Les Nouveaux Chd-timents. Le na r, de Lorraine. Le Capitole 1931. — Dumesnil Renś: Poincarć. Paris 1935. —■ Foch le Mar&chal: Mł-moires pour sernir A 1’hisioire de ia Guerre 1914—1918. Paris 1931. — Hanotaux: Raymond Poincarć. Paris 1935. — Ma-laurie Albert: En Rhśnanie: Grandeur et decadence de VOccupa-tion. „Revue des deux Mondes'\ septembre, octobre 1931. — Martin Germain: Une annie de politiąue financiłre. Paris 1927. — Martin William: Les hommet d'Etat pendant la Guerre. M Poincarć. „Horizons de France¹*. 1929. — Recouly R.: La Rukr. Paris 1923 — Suarćz G.: De Poincari A Poincarć. Paris 1928. — Tirard Paul: Comment nous avons occupe ia Ruhr. „Remie des Deux Monde*¹¹. 1930_m

Władysław Sobański.

Pojazdy mecnamczne (opodatkowanie).

i. Podstawa i przedmiot opodatkowanie. 2. Opłaty od wagi. 3. Opłaty od miejsc w zarobkowych pojazdach mechanicznych. 4. Ulgi podatkowe.

1. Podstawa i przedmiot opodatkowania. Podstawą prawną opodatkowania pojazdów mechanicznych w Polsce jest ustawa o Państwowym Funduszu Drogowym z dnia 3 lutego 1931, której jednolity tekst po zmianach wprowadzonych nowelą z dnia 29 marca 1933 ogłoszony został 26 czerwca tegoż roku ęDz. U. R. P. Nr. 45, poz. 352). Opodatkowanie pojazdów mechanicznych stanowi jedno ze źródeł, z których czerpie Państwo fundusze potrzebne na pokrycie kosztów budowy i utrzymania dróg państwowych i samorządowych. Ustawa o Państwowym Funduszu Drogowym nie precyzuje przedmiotu opodatkowania posługując się ogólnem określeniem pojazdu mechanicznego — jak wynika jtdnak z treści art. 6 ustawy gdzie mowa jest o stawkach podatkowych, pojęciem pojazdów mechanicznych objęte są samochody osobowe, ciężarowe (i specjalne), jak również traktory i motocykle, wreszcie przyczepki do tych pojazdów.

Do uiszczania opłat od pojazdów mechanicznych obowiązana jest osoba, na którą zarejestrowany jest pojazd. Opłaty uiszcza się od pojazdów mechanicznych przeznaczonych do zarobkowych przewozów miesięcznie, a od pojazdów mechanicznych niezarob-kowych — kwartalnie, zgóry. Pierwszą opłatę wpłaca się przy rejestracji pojazdu (władzą dokonywującą rejestracji jest Urząd Wojewódzki, w Warszawie — Komisarjat Rządu) i dopiero po jej zapłaceniu mogą być wydane tablice ze znakami rejestracyjnemi, bez których pojazd nie może być dopuszczony do ruchu.

Ustawa o Funduszu Drogowym przewiduje dwa rodzaje opłat: opłaty od wagi

1    opłaty od miejsc w zarobkowych pojazdach mechanicznych.

Ponadto na podstawie ustawy z dnia 14 marca 1932 o zarobkowym przewozie osób i towarów pojazdami mechanicznemi pobierane są specjalne opłaty administracyjne (za tablice rejestracyjne) i z tytułu koncesji na wyłączność.

2. Opłaty od wagi. Opłaty od wagi, obejmujące w zasadzie wszystkie pojazdy mechaniczne, posiadają najbardziej zasadniczy charakter i przynoszą Funduszowi największe wpływy (z pośród opłat od pojazdów mechanicznych), które na rok 1939/40 preliminowano w sumie 8 038 000 złotych.

Wysokość stawek od wagi uzależniona jest od rodzaju pojazdu i wykazuje w ciągu ostatnich kilku lat tendencję zniżkową.

Obok noweli z 1933 obniżki stawek dokonane zostały w drodze specjalnych rozporządzeń (wydawanych na podstawie art. 10 ustawy) wprowadzających ulgi w tych opłatach.

Obecnie obowiązujące stawki w stosunku rocznym wynoszą, jak następuje:

1.    od samochodów osobowych zł 15 od każdych 100 kg wagi własnej;

2.    od taksówek zł 10.— od każdych 100 kg wagi własnej, przyczem taksówki zarejestrowane po 1 stycznia 1936 przez okres 5 lat korzystają z ulgowej opłaty wynoszącej zł 20.— rocznie niezależnie od wagi;

3.    od pojazdów mechanicznych ciężarowych i traktorów zł 20.— od każdych 100 kg wagi własnej, przyczem pojazdy zarejestrowane po 1 stycznia 1936 korzystają z ulgowej opłaty wynoszącej zł 20.— rocznie w odniesieniu do samochodów o wadze poniżej

2    000 kg i zł 50.— dla samochodów o wadze przekraczającej tę granicę;

4.    od motocykli bez przyczepek zł 40.— od sztuki i od motocykli z przyczepkami oraz od 3-kołowych pojazdów mechanicznych (cyklonetki) zł 60.— od sztuki.

Ponadto opłatom, według ustalonych przez Ministerstwo Skarbu w porozumieniu z Ministrem Komunikacji dziennych stawek, podlegają również pojazdy wprowadzone do Polski na pobyt czasowy.

3. Opłaty od miejsc w zarobkowych pojazdach mechanicznych. Opłaty te wynoszą w stosunku rocznym od każdego miejsca w pojeździe przeznaczonym dla podróżnego za każdy kilometr dziennego przebiegu 50 groszy. Przy ustalaniu opłaty bierze się