Magazyn6601

14

Łodyga ku podstawie niemal-rirzewiasta i czołgająca się; gałęzie wzniesiono na 2— 3", ścienione, ku górze widlaste; listki bardzo gęste, przylegające i tylko w samych szczytach nieco odstające, całkowite, giadkie, jasnożółto-zielone,— na głównych gałęziach rozrzucone, 1—2" długie, Iancetownto-szydłowate,— na mnićjszych zaś 4szeregowe i dachówkowate, z których 3 szeregi obejmują dłuższe a czwarty krótsze i prawie nitkowate, przez co gałązki te wydają się być 3ścien-nemi: kłosy parzyste a pozornie poczwórne, obłe, na dłu-giój szypułce spólnćj, lecz cieńsze i krótsze niż w goździstym, z czasem cisawo - żółte, dojźrzewające w lipcu i sierpniu.— Rośnie w lasach górzystych między mchami.

Pyłek miśwa zastósowanie lśkarskie toż samo co i goidziatego.

-tdOło-

GROMADA V.

Paprocie [Filices. Juss.].

Rośliny najwspanialsze ze skrytopłciowych, rozpostarte na całćj kuli ziemskiój, wszelako najokazalsze w podniebiach gorących — zwłaszcza w miejscach wilgotnych i cienistych. Wyrastają one z łodygi podziemnćj zwanej kłębem (caudex v. rhizoma), przed niedawnymi jeszcze czasy mia-nym za korzeń; z korzeniami właściwymi włóknistymi, z niego właśnie wychodzącymi. Kłąb ten jest zawsze trwały, zwykle mniój więcej poziomy. Z niego wyrasta listowie (frons) pojedyncze lub mnogie, całkowite albo wielokrotnie podzielne, z przedlistnieniem ślimakowatóra; tego częśó dólna zcieńcza się w trzonek (stipes) przebiegający zarazem całą długość blaszki jakby jej ogonek lub nerw główny, którego boczne odnogi w listowiu złożonćm mienią się przytrzonkami (peridroma v. rachis): tak zaś kłąb jako i trzonek z przytrzonkami porastają często łuski plewowate (paleae), w postaci błonek cienkich i suchych.— Druga częśó listowia czyli blaszka (lamina), przeznaczona jest do dzierżenia narzędzi rozrodczych, a temi są zarodniki (sporae). Nigdy ich nienapotykamy nagich, lecz zawsze objęte otoczkami (sporangia), które dopiero gromadząc się w znacznej liczbie