FizykaII08401

79

pieru na kształt jeźdźców na stronie w różnych miejscach, np. jeden w punkcie C, drugi pomiędzy BiC, trzeci pomiędzy Ci A. Pociągnąwszy smyczkiem po kawałku B D, jeździec w punkcie C zaledwo zadrży, a tamte obydwa spadną: musi więc w C być węzeł, a góra w obydwóch ostatnich miejscach. Czas drgnienia T i liczbę drgań N w tym przypadku dają formułki

79

Jeżeli podstawka B jest w czwartćj części strony, powstaną między A i Ii dwa węzły O i C” i trzy góry falowe; jeżeli jest w piątej części, utworzą się między temi dwoma punktami trzy wę-

1

zły i cztery góry i t. d. (n — I) węzłów, które o — cz. długości

strony są od siebie oddalone, i n drgających międzywęzl, jeśli się postawka B na końcu (n -J-1) ^ części strony znajduje. Czas drgnienia i liczbę drgań w tym ogólnym przypadku okazują wzory matematyczne

gdzie n jakąkolwiek liczbę z naturalnego szeregu liczb oznaczać może.

Tworzenie się stojących fal w naciągniętych stronach można najpiękniej okazać na przyrządzie Meldego, który Szubart w Marburgu sporządził (Pogg. Ann. tom 119 i 121, także w Mullera, Lehrbuch der Physik u. Meteorologie, 6^te Aufiage, 1862).

Także pomiędzy liczbami podłużnych i poprzecznych drgań strony, zachodzi ten sam prosty stosunek, co między chyżościa-mi ich przesyłania. Albowiem liczba podłużnych drgań strony, utwierdzonej w obu swoich końcach, jest w ogólności równa

V

v ,    »• F'

nczba zaś jej drgań poprzecznych N' = • ^ • , zatem

A' _ V' _

^q ’

gdzie q , jak wyżej, oznacza stosunek przedłużenia oscylującej strony, wskutek wy ciągnienia jej ciężarem B, do długości onej,