NDIGCZAS0104789782

„SZCZĘŚĆ BOŹE!“

7 7    w

(wiersz do rysunku Piotra Stachiewicza.)

»W pochód!... — ju/ dnieje! — pogasić ogniska!

»W pochód!...« — i w słońcu stal ostrzona bfyska — ijjZa kraj i wolność! — oto nasze hasło!«

— »Za kraj i wolność!« t3*śiąc głosów wrzasło ...

Stanął z wołami w polu oracz siwy,

Pod las spogląda: Dziwy! istne dziwy!

Patrzy i duma; ledwie oczom wierzy:

»To ludzie z naszej wsi!... To kó.śynierzy!«

»Bóg-że was prowadź ! daj powrót szczęśliwy !«

Krzyknie im starzec od rodzinnej niwy.

I słychać gromkie." zifezeregów: »Szczęść Boźe!«

Aż setne echo odbdo się w borze —

Oficer w przedzie konia zastanowi, —

I szabla pokłon oddała pługowi. ..

Konstanty Krumłowski. ,

U